10 najbardziej absurdalnych rzeczy, kiedyś uważanych za przydatne

W całej swojej historii ludzkość nie przestała szukać nowych sposobów leczenia chorób, żyła dłużej, wyglądała lepiej i ogólnie utrzymywała się w dobrej formie..

Na tej liście znajdziesz 10 środków, z których każdy na pewnym historycznym etapie został uznany za „cudowny”. Być może będzie to dodatkowe przypomnienie, że nie powinieneś sam testować niewystarczająco sprawdzonego narzędzia, nawet jeśli na pierwszy rzut oka wydaje się to panaceum ...

1. Rtęć

Popularność rtęci jako leku rozpoczęła się, gdy dr John Hunter (XVI w.) Stwierdził, że wyleczył się z kiły tą substancją. Kiła zwykle przebiega w trzech etapach z okresami remisji, które mogą trwać do dwóch do trzech lat..

Najwyraźniej Hunter wziął jedną z tych remisji za uzdrowienie. Zmarł na atak serca, kłócił się o korzyści płynące z jego „magicznej” medycyny..

2. Tytoń

Pierwszymi, którzy doświadczyli działania tytoniu, byli aborygeni Nowego Świata w XV wieku. Tytoń był wędzony dla przyjemności, do dezynfekcji, leczenia bólów głowy i przeziębienia, aby pozbyć się zmęczenia ... Był nawet używany jako znieczulenie. Kiedy tytoń został przywieziony do Europy, zaczęli go uważać za panaceum i otrzymali epitety takie jak „święta trawa” i „boska medycyna”.

Od XVII do początku XIX wieku wlewy tytoniowe były popularne w Europie. W Indiach tytoń uznawano za korzystny dla zębów, co doprowadziło do pojawienia się pasty do zębów dla tytoniu..

3. Lobotomia

Pierwsze operacje wycinania płata ludzkiego mózgu przeprowadzono w latach 90. XIX wieku. Wierzono, że w ten sposób możliwe jest wyleczenie osób cierpiących na choroby psychiczne. Podczas szczytu popularności lobotomii, która spadła na lata 1940-50, w samej Wielkiej Brytanii przeprowadzono około 40 000 takich operacji..

Nieco później neurolog Walter Freeman opracował metodę, która pozwoliła mu wykonać bez wiercenia czaszki. Nazywano to „lobotomią przezotoczną”. Pacjent został doprowadzony do stanu nieprzytomności za pomocą porażenia prądem, po czym instrument przypominający nóż do pobierania lodu został włożony do mózgu przez szczelinę nad gałką oczną. Następnie ruch klamki do przodu rozcina włókna płatów czołowych. Następnie powtórzono tę samą procedurę..

4. Terapia LSD

W latach pięćdziesiątych i na początku lat sześćdziesiątych naukowcy badający LSD doszli do wniosku, że lek ten można stosować w leczeniu alkoholizmu, schizofrenii i korygowaniu zachowań przestępczych. Pomimo faktu, że obecnie LSD nie powoduje żadnych skojarzeń zdrowotnych dla większości ludzi, norwescy naukowcy wciąż pracują nad tym, jak go używać do leczenia alkoholizmu i schizofrenii..

5. Tasiemiec

W latach pięćdziesiątych ludzie celowo zarażali się tasiemcami, aby schudnąć..

Chodziło o to, że tasiemiec jest pasożytem, ​​dlatego zabiera z twojego ciała to, co jesz. Tak więc znaczące kalorie honorowe, które spożywasz, dostaną robaka.

Jednak wynikiem obecności pasożyta była nie tylko utrata masy ciała, ale także ból brzucha, bóle głowy, osłabienie, nudności, biegunka, zaparcia, wzdęcia i niedobór substancji pożytecznych. Ponadto robak nie zawsze pozostaje w żołądku. Czasami podróżował po całym ciele, łącznie z mózgiem, co mogło się skończyć najsmutniej..

6. Kokaina

Oprócz Coca-Coli kokaina była częścią ogromnej liczby różnych leków. Jego euforyczny, ekscytujący i przeciwbólowy efekt pozwolił mu zdobyć sławę jako idealne uzupełnienie zdrowego stylu życia, zwłaszcza jeśli trzeba trochę rozweselić.

Na długo przed pojawieniem się karteli narkotykowych i wybuchem wojen pomiędzy handlarzami narkotyków, kokaina była czczona jako cudowne ziele, które leczy wszystko na świecie i jest śpiewane przez największych luminarzy medycznych..

7. Napoje radioaktywne

Na początku XX wieku ludzie uważali promieniotwórczość za niezwykle przydatną. Chętnie kupowali przedmioty zainfekowane promieniowaniem - wisiorki z radu z reumatyzmu, koc uranowy z artretyzmu, radioaktywne kosmetyki przeciwstarzeniowe, wodę radioaktywną itp..

Woda radioaktywna stała się szczególnie popularna, gdy wykryto promieniowanie w termalnych źródłach mineralnych, znanych z właściwości leczniczych..

Ludzie uznali, że promieniowanie w wodzie jest zjawiskiem naturalnym i oczywiście byli tacy, którzy postanowili na tym zarabiać. Rozpoczął szybki handel zanieczyszczonymi napojami. Słynny przemysłowiec Eben Byers według własnego oświadczenia wypił co najmniej trzy butelki dziennie. W 1932 roku Wall Street Journal poświęcił duży artykuł Byerowi i jego radioaktywnej wodzie zatytułowany „Rezultat picia alkoholu wydawał się doskonały, dopóki nie stracił większości szczęki”.

8. Chrząstka rekina

Chrząstka rekina sprzedawana jako dodatek wspomagający leczenie raka.

W latach 50. XX wieku chirurg John Prudden zaczął badać możliwości wykorzystania chrząstki różnych zwierząt do celów medycznych. Po pewnym czasie oświadczył, że jest w stanie zmniejszyć guzy i znaleźć sposób na leczenie raka. Wyniki jego badań, nikt inny nie powtórzył i nie przetestował. Jednak po opublikowaniu książki „Rekiny nie chorują na raka” (1992) w medycynie alternatywnej leczenie raka przez chrząstki rekina stało się niezwykle popularne..

Główną ideą książki było to, że skoro rekiny nie chorują na raka, a ich szkielet jest prawie w całości zbudowany z chrząstki, to zawierają coś, co może chronić przed tą straszną chorobą..

Dalsze badania nie wykazały żadnych korzyści dla ludzkiego ciała w chrząstce. Ale od tego czasu znaleziono 42 rekiny z guzami nowotworowymi.

9. Odstraszający kaszel Heroina

Heroinowy syrop na kaszel został opracowany przez laboratorium Bayer (firma chemiczna i farmaceutyczna) w 1898 roku i od razu stał się wielkim sukcesem. Jego produkcja ustała dopiero w 1910 r., Kiedy jego właściwości uzależniające okazały się znacznie wyższe niż pierwotnie zakładano..

10. Krwawienie

Przez stulecia lekarze stosowali krwawienia w celu złagodzenia stanu pacjentów z wieloma chorobami, w tym zapaleniem płuc, gorączką, bólem pleców, reumatyzmem, bólem głowy, melancholią itp..

Z pomocą takiej procedury starożytni Egipcjanie, Rzymianie i Grecy byli traktowani, a jej popularność trwała do początku XIX wieku. Początkowo sądzono, że choroba powoduje złego ducha, który może zostać uwolniony z ciała wraz z częścią krwi pacjenta. Później upuszczanie krwi wydawało się konieczne, aby uzdrowiciele utrzymywali równowagę płynów, której naruszenie uważali za przyczynę wszystkich problemów zdrowotnych..