Niezwykłe zachowanie zwierząt lub co zwierzęta robią w niebezpieczeństwie?

Gophers w przypadku niebezpieczeństwa gwiżdżącego z powietrza, aw przypadku niebezpieczeństwa w ziemi - ćwierkanie. Świstaki też gwiżdżą, a ich gwizdek słychać w odległości 1,5 km.

Wilk w razie niebezpieczeństwa dba o swoje bezpieczeństwo osobiste. Dlatego może rzucać własne dzieci: w tym przypadku zwiększają się jego szanse na przeżycie.

Possum w krytycznej sytuacji upada, udając martwego. Jednocześnie jego oczy są szkliste, z ust wypływa piana, a gruczoły odbytu wydzielają sekret z nieprzyjemnym zapachem. Nawiasem mówiąc, te działania nie są celowe, a opos nie może ich kontrolować: jest to absolutnie automatyczny instynkt związany ze strachem..

Kangury dają sobie nawzajem sygnały o niebezpieczeństwie za pomocą ogona: widząc drapieżnika, zaczynają bębnić ogonem po ziemi. Słysząc ten sygnał, drugi kenkuru rozprasza się. Tylko lider stada zazwyczaj walczy z drapieżnikiem..

Słonie, potykając się na miejscu, są w stanie wysłać wiadomość przez ziemię na odległość 32 km. Słonie przeznaczenia postrzegają te wiadomości stopami. Zdarzają się przypadki, gdy inny stado, słysząc włóczęgę stóp słoni, którzy zostali zaatakowani przez kłusowników w odległości 60 km, zmienił trasę w celu obejścia niebezpiecznego obszaru..

Niedźwiedź nigdy nie atakuje stojąc. Może na krótko stanąć na tylnych łapach, aby się rozejrzeć, ale zawsze atakuje cztery nogi. Nie da się uciec od ścigającego niedźwiedzia. Jednym pociągnięciem łapy twardy niedźwiedź może złamać grzbiet byka, żubra lub żubra..

Rak z homara morskiego nie jest złym skrzypkiem. Wyczuwając coś złego, zaczynają prowadzić długi proces u podstawy anten wzdłuż prążkowanej półki znajdującej się pod ich oczami. Langust, który powstaje z głośnym dźwiękiem, nie tylko ostrzega krewnych o niebezpieczeństwie, ale także przeraża wrogów: słysząc tę ​​„muzykę”, ryby w strachu często porzucają złapaną zdobycz, która trafia na sprytnego raka.

Zwykłe siuśki rakowe w razie niebezpieczeństwa. Wchodzą też homary i sikają przez maleńkie dziury w pobliżu oczu. Mocz zawiera substancje chemiczne, które pomagają rakom i homarom przekazywać sobie informacje..

Węże, które straszą wroga, pierdzą i bardzo głośno.

Interesujący jest fakt, że mrówki wiedzą, jak „eksplodować”, aby chronić swoje kolonie. W sytuacjach krytycznych mrówka tnie specjalne wgłębienia (zwykle część żołądka) w swoim ciele, gdzie gromadzi się wydzielina. Po operacji zawartość wnęki jest rozpylana wokół. Różne rodzaje mrówek używają różnych substancji, od trujących po hipnotyczne i nerwowe. Po tym mrówka umiera.