Czarny na żywo

Niezwykła żarłoczność może pochwalić się wieloma drapieżnymi rybami, z których większość to mieszkańcy głębin morskich. A to wcale nie jest spowodowane ich chciwością i brutalnym apetytem, ​​ale ograniczonymi zasobami zaopatrzeniowymi w głębi oceanu. Dlatego, jeśli napotkają po drodze jakąkolwiek zdobycz, to z pewnością zostanie zjedzona, pomimo jej wielkości. Jedna z tych żarłocznych ryb to żywe gardło.
Rodzaj chiasmodonów ma tylko 5 gatunków, z których najbardziej znanym i rozpowszechnionym jest czarne żywe zwierzę. Żyje w tropikalnych i subtropikalnych wodach wszystkich oceanów na głębokości 700–2700 metrów.
Pomimo drapieżnych zwyczajów i groźnej nazwy długość ciała tej ryby rzadko przekracza 15 centymetrów, niektóre gatunki mogą osiągnąć nawet 25 centymetrów. Dla wielu ryb głębinowych ciało jest wydłużone i ściśnięte bocznie, mała płetwa grzbietowa, brak łusek i słabo rozwinięta muskulatura. Nasz bohater nie jest wyjątkiem. Charakterystycznymi cechami struktury jego ciała są elastyczne kości i ogromne usta, pokryte ruchomymi psimi zębami..
Ze względu na szeroko otwartą paszczę żywy glot jest w stanie połknąć zdobycz większą od niej. Żołądek i ściany jego ciała mogą się bardzo mocno rozciągać, co pozwala rybom jeść bez większych problemów większą zdobycz. Istnieje przypuszczenie, że żywe gardło chwyta zdobycz od tyłu i połyka ją, zaczynając od ogona.
Aby znaleźć przyszłą kolację w ciemnościach, liveglots, podobnie jak wiele ryb głębinowych, mają dobrze rozwinięty system narządów bocznych. Podnosi oscylacje wody o niskiej częstotliwości, umożliwiając rybom zlokalizowanie potencjalnej ofiary. Ponadto, podobnie jak w idicanthus, w przewodzie pokarmowym, na dolnej powierzchni ciała, a także na płetwach piersiowych i brzusznych, istnieją specjalne świecące organy - fotofory.
Wcześniej bransolety uważano za dość rzadkich mieszkańców głębin morskich, ale badania przeprowadzone w drugiej połowie XX wieku dowiodły czegoś przeciwnego. Okazało się, że te ryby są ważnym ogniwem łańcucha pokarmowego tuńczyka i marlina. O ich znaczącej liczbie świadczy fakt, że w większości tuńczyków badanych w zachodniej części Oceanu Spokojnego znaleziono liveglots w żołądkach.