Młody bohater ...

23 października 1941 r. Młodociana Vasya Kurka zgłosiła się na ochotnika do 726 Pułku Piechoty 395. Dywizji Piechoty (Future Taman), która obejmowała wspaniałą ścieżkę walki z Torez do Tuapse, broniąc Donbasu i Północno-Zachodniego Kaukazu oraz z Tuapse do Sandomir, uwalniając Kubana, Tamana, prawobrzeżną Ukrainę i Polskę, najpierw jako zwykły wojownik jednostki tylnej, potem jako snajper myśliwski, jako dowódca plutonu karabinowego i instruktor szkolenia snajperskiego.

Vasya Kurka przybyła do pułku w czasie zaciętych walk z niemieckimi najeźdźcami w Basenie Doniec. On, nieletni, nie otrzymał broni i został zidentyfikowany w tylnych jednostkach. Pilnie wykonywał wszystkie prace związane z uzupełnianiem lamp naftowych, aw kwietniu 1942 roku, organizując kursy dla snajperów, Kurka, kiedy dowiedział się, że kursy będą prowadzone przez skrzynkę strzelecką, znanego posiadacza rozkazu snajperskiego Maxima Bryksina, wezwał dowódcę pułku do zaciągnięcia się snajperzy szkolni kadetów. Jego prośba została spełniona i do 1 maja 1942 roku Vasya Kurka doskonale zdała egzamin na tytuł „snajpera”, a 09.05.42 otworzył wynik bitwy, - zniszczył Niemca.

We wrześniu 1942 r. Vasya Kurka zniszczyła 31 najeźdźców, w tym 19 podczas obrony rzeki Mius, a latem 1943 r. Dowódca plutonu Junior porucznik Wasilij Timofeevich Kurka przeszkolił 59 snajperów, którzy eksterminowali ponad 600 najeźdźców, a prawie wszyscy otrzymali rozkazy i medale Związku Radzieckiego, a on sam zwiększył swój wynik do 138 eksterminowanych najeźdźców, z których tylko w walkach o Półwysep Taman - 12.

Nawet Vasi znał imię Wasyi Kurki. Więzień Wehrmachtu na jednym z przesłuchań wykazał: niemieckie dowództwo doskonale zdaje sobie sprawę, że „wśród sowieckich jednostek generała Grechki jest super-snajper, snajper - as, którego ciało niemal połączyło się z karabinem”.

Dzięki jego samokontroli i odwadze, Vasya Kurka stała się jedną z najbardziej udanych strzelanek radzieckich. Za osiągnięcia i osiągnięcia wojskowe otrzymał Order Czerwonego Sztandaru (4 listopada 1942 r.) I Czerwoną Gwiazdę (31 października 1943 r.), Medal „Za obronę Kaukazu”, Certyfikat Honorowy Komitetu Centralnego VLKSM oraz nominalny karabin snajperski. Uwagi o osiągnięciach militarnych Wasilija Kurki i jego zdjęciach z lat wojny były wielokrotnie publikowane w gazetach wojskowych i dywizyjnych Znamya Rodina i Krasny Voin.

13 stycznia 1945 r. Porucznik Kurka zmarł z ran otrzymanych w bitwie pod przyczółkiem sandomierskim.

W sumie wynik walki Wasilija Kurkiego obejmuje 179 zabitych żołnierzy, z czego około 80 to oficerowie wroga, a także jeden zestrzelony samolot Focke-Wulf-189 (Rama).