Spotkanie Armii Czerwonej i piechoty brytyjskiej

Operacja irańska - wspólna anglo-sowiecka operacja drugiej wojny światowej z okupacją Iranu pod kryptonimem „Operacja Zgoda” została przeprowadzona od 25 sierpnia 1941 r. Do 17 września 1941 r. Jego celem była ochrona irańskich pól naftowych przed możliwym zajęciem ich wojsk przez Niemcy i ich sojuszników, a także ochrona korytarza transportowego (południowy korytarz), na którym sojusznicy zaopatrywali Związek Radziecki w pożyczkę..

Shah of Iran Reza Pahlavi odmówił Wielkiej Brytanii i Związkowi Radzieckiemu w ich prośbie o rozmieszczenie swoich wojsk w Iranie. Motywując swój udział w tej operacji wojskowej przeciwko Iranowi, rząd radziecki odniósł się do ustępów 5 i 6 Traktatu między Rosją Radziecką a Iranem z 1921 r. Obowiązującego wówczas, który przewidywał, że w przypadku zagrożenia dla jej południowych granic Związek Radziecki miał prawo wysyłać wojska na terytorium Iranu.

Podczas operacji siły alianckie najechały Iran, obaliły szacha Rezę Pahlawi i ustanowiły kontrolę nad kolejami i polami naftowymi Iranu. W tym samym czasie wojska brytyjskie zajęły południowy Iran, a wojska radzieckie zajęły północ kraju..