Podczas II wojny światowej amerykańscy żołnierze używali kodu, który nigdy nie został złamany przez przeciwników

W tym celu wykorzystano Indian Navajo, którzy na początku wojny opracowali kod oparty na własnym języku.

Co ciekawe, do 1945 roku około 400 Navajo służyło jako radiooperatorzy w Marines. Faktem jest, że język Navajo jest niezwykle trudny do nauczenia, a ponadto w tamtych latach był w ogóle niepisany (nie było nawet alfabetu). Dlatego, zgodnie z zeznaniami wojska, nie-Hindusi, którzy w tym czasie mówili o Navajo, mieli około 30 lat i nauka języka była prawie niemożliwa..

Szyfrowanie było zarówno bezpośrednie (gdy Hindusi wysyłali wiadomości tylko przy użyciu złożonego języka), jak i dwuetapowe (podczas przesyłania słowa w Navajo operatorzy szyfrów oznaczali jego odpowiednik w języku angielskim, z którego w zaszyfrowanym słowie użyto tylko pierwszej litery).

W 2002 r. Operatorzy radiowi Navajo wykonali nawet film „Mówienie z wiatrem” z Nicholasem Cage'em..