Historia Tavolary o najmniejszym królestwie

Na wybrzeżu Sardynii, obok znacznie bardziej malowniczego Molaro i Molarotto, leży mała wyspa Tavolara. Właściwie można to nazwać wyspą tylko z pewnym rozciągnięciem: Tavolara jest bardziej jak skała, która nagle wyrosła na środku morza. Długość skały wynosi pięć kilometrów, a szerokość jest tylko jedna. Na jednym końcu wyspy zbocza gór schodzą do wąskiego przesmyku z długą piaszczystą plażą. Przesmyk jest jedyną nadającą się do zamieszkania częścią wyspy. To tutaj mieszka rodzina i potomkowie Giuseppe Bertoleoni, monarchy królestwa Tavolar, który ma już 200 lat..

Giuseppe Bertoleoni, emigrant genueński, przybył na wyspę w 1807 roku - i przywiózł ze sobą kilka żon. Właściwie przedsiębiorczy Włoch uciekł na wyspę, aby uniknąć oskarżenia o bigamie.
Mieszkając na małej wyspie, Giuseppe ogłosił się królem. Później Genueńczycy twierdzili, że Carlo Alberto, król Sardynii, który przybył do Tavolary, aby polować, nadał mu tytuł..
Historia mówi, że Giuseppe, kiedy przybył na wyspę, odkrył tam kozy, których zęby były pomalowane na żółto z powodu zjadanych glonów i porostów. Kiedy pogłoski o owieczkach z żółtymi zębami dotarły do Carlo Alberto, postanowił osobiście zobaczyć ten cud. 24-letni syn Giuseppe, Paolo wyszedł na spotkanie z monarchą - przedstawił się jako król wyspy.
Carlo Alberto był bardzo zadowolony z gościnności mieszkańców. Kiedy włoska machina państwowa próbowała wywłaszczyć własność Bertoleoniego, wysłał syna do Alberto, gdzie otrzymał oficjalne dokumenty stwierdzające prawo rodziny do posiadania wyspy.
Paolo Bertolione wrócił na wyspę i stworzył swój własny herb. W XIX wieku królowa Wielkiej Brytanii z Wielkiej Brytanii zebrała fotografie wszystkich rządzących dynastii świata i wysłała swojego osobistego fotografa na wyspę. Nadruk z oryginalnego obrazu (znajduje się w Pałacu Buckingham) wciąż wisi na ścianie jednej z restauracji na wyspie..
Od tego czasu do 1934 r. Rodzina Giuseppe rządziła Tavolarą. Mieszkańcy wyspy (oprócz potomków Bertoleone nie ma tu nikogo) wspierają istnienie rolnictwa i rybołówstwa. Hodują kozy i zawierają dwie restauracje dla kilku turystów..
W 1934 roku oficjalna suwerenność rodziny Bertoleone dobiegła końca: wyspa została zajęta przez Włochy. Następnie w 1962 r. NATO utworzyło bazę na wschodniej części Tavolar, pozostawiając „rządzącą dynastię” zaledwie 50 hektarów ziemi.