Najbardziej niebezpieczne rodzaje sportów olimpijskich

Zmuszanie ciała do robienia czegoś, co wykracza poza granice ludzkich możliwości, jest stałą drogą do poważnych obrażeń. Nawet igrzyska olimpijskie, na których zbierają się najlepsi sportowcy planety, zachowują swoje smutne statystyki. Niedawno armeński sztangista Andranik Karapetyan złamał łokieć, próbując przybrać bardzo dużą wagę, a to tylko jeden z wielu, wielu podobnych przypadków. Sport jest oczywiście konieczny dla każdej osoby, ale nie w tej samej cenie.! 

//]]>

• 

  Zawody konne

  Wyobraź sobie zawody, których uczestnicy próbują poradzić sobie z głodem ogromnego zwierzęcia z prędkością około 50 km / h. Najmniejsze błędy w obliczeniach mogą spowodować poważne obrażenia. Według Międzynarodowej Federacji Jeździeckiej, w okresie od 2005 do 2010 r. Co piąty spośród stu konkurujących kolarzy padł.

• 

  Taekwondo

  Taekwondo można nazwać najbardziej niebezpiecznym ze wszystkich sportów walki prezentowanych na Igrzyskach. Pod wieloma względami, ponieważ zasady wymagają rywali do kopnięcia głową i ciałem. Podczas igrzysk olimpijskich w 2012 r. Poziom kontuzji wśród zawodników taekwondo był wyższy niż w zapasach i boksie razem. Około 39% sportowców jest rannych w każdej konkurencji..

• 

  Wyścig rowerowy

  Igrzyska Olimpijskie obejmują kilka dyscyplin związanych z rowerami: wyścigi halowe, wyścigi drogowe, kolarstwo górskie i BMX. Każdy z nich jest bardziej niebezpieczny niż poprzedni. Najwyższe prędkości, trudny teren: ryzyko obrażeń jest bardzo wysokie.

• 

  Boks

  Boks pozostaje jednym z najbardziej ryzykownych sportów na Igrzyskach. Chociaż ryzyko kontuzji podczas walki jest stosunkowo niskie, sportowcy muszą brać pod uwagę długoterminowe skutki ringu. Cios w szczękę prowadzi do wstrząsu mózgu. Nawet lekkie przeoczenie haka do głowy zwiększa ryzyko przewlekłej traumatycznej encefalopatii, choroby zwyrodnieniowej mózgu..

• 

  Skacząc do wody

  Większość pływaków wykonuje skok z wdziękiem, precyzyjnie kontrolując pozycję swojego ciała względem wieży. Ale jeśli coś pójdzie nie tak, w pełni. Żywym przykładem jest historia najsilniejszego nurka: w 1979 roku Greg Luganis uderzył głową w wieżę i wpadł do wody, łamiąc głowę.

• 

  Podnoszenie ciężarów

  Maksymalne ciężary, stres psychiczny i fizyczny, trudny do opanowania sprzęt. Rozciąganie mięśni, wygrywanie przepukliny zamiast medalu, łamanie kości, poznawanie zawału serca - czasami staje się absolutnie niezrozumiałe, dlaczego Komitet Olimpijski nie zakazuje takich niebezpiecznych sportów.

• 

  Polak skacze

  Zwykły człowiek po prostu nie wyobraża sobie nawet mechaniki skoku o tyczce. Sportowcy przyspieszają na torze za pomocą elastycznego słupa, który wyrzuca je w powietrze na kilka metrów. Urazy rdzenia kręgowego, miednicy i głowy są powszechne w zawodach..