Wyspy duchów na mapie świata

W celu pozostawienia jak najmniejszej ilości białych plam na mapie podczas Wielkiego Odkrycia Geograficznego, marynarze czasami umieszczają na niej wyimaginowane wyspy. Nowa góra lodowa mogłaby zostać pomylona z górą lodową lub mirażem. Jedna z tych wysp duchów, Sandy, została ujawniona przez naukowców zaledwie dwa lata temu. Po dotarciu do proponowanej lokalizacji wyspy naukowcy odkryli, że kawałek ziemi oznaczony na większości map planety tak naprawdę nie istnieje. Po dokładnym zbadaniu geografii starych map policzyliśmy tuzin innych wysp fantomowych, które od dawna uważano za prawdziwe..

• 

  Thule

  Gdzie było: na północy Europy

  Wyspa została opisana przez greckiego podróżnika Pifeusa w jego eseju O oceanie. W VI wieku podróżował z Hadesu do wybrzeży Wielkiej Brytanii, skąd dotarł do Szkocji, po czym dotarł do Thule. Wielu naukowców uważa, że ​​dla Tuli mógł on zająć Orkady, Grenlandię, Szetlandy, Skandynawię lub Wyspy Farrers, ale żadna z tych hipotez nie została udowodniona. Tula można znaleźć na mapach geograficznych do XVII wieku..

• 

  Wyspa św. Brendana

  Gdzie było: na zachód od archipelagu Wysp Kanaryjskich

  Według legendy święty Brendan wraz z mnichami wylądował na wyspie w 512 roku. Na wyspie o bogatej przyrodzie i łagodnym klimacie żyli przez 7 lat. Uważa się, że wyspa St. Brendan jest w rzeczywistości nieistniejącą ósmą wyspą archipelagu Wysp Kanaryjskich. Wyspa została wymieniona w wielu średniowiecznych dziełach. Hipotetyczna ziemia została zaznaczona na mapach Mercatora, Orteliusa i Delily.

• 

  Wyspa Fryzja

  Gdzie było: na południe od Islandii, na tej samej długości geograficznej

  W 1558 r. Niccolo Zeno opublikował mapę i listy swoich przodków - nawigatorów, które przypadkowo znalazł w domu. Według zapisów, w latach 90. bracia Zeno przekroczyli Północny Atlantyk. Podczas wyprawy odkryli wyspę Fryzję. Działka pojawiła się na mapach północnego Atlantyku od lat 60. XVIII wieku do lat sześćdziesiątych XVI wieku. Zgodnie z jedną hipotezą, błędnie określili pozycję jednej z Wysp Owczych i nazwali jedną z nich Fryzją, z drugiej - wszystko to było mistyfikacją dokonaną przez młodego Zenona, aby zapewnić Wenecji priorytet w odkryciu Nowego Świata przed Krzysztofem Kolumb.

• 

   Wyspa Bussa

  Gdzie było: między Irlandią a wyspą Fryzja

  Wyspa została odkryta przez angielskiego nawigatora Martina Frobishera podczas jego trzeciej wyprawy do wybrzeży Ameryki Północnej. Swoją nazwę zawdzięcza typowi statku, na którym przybyli marynarze. Uważa się, że nowa ziemia była w rzeczywistości Grenlandią, a domniemane odkrycie dokonano w warunkach słabej widoczności. Według innej wersji wyspa istniała, ale zatonęła. Wyspa lub jej zamierzona lokalizacja została znaleziona na mapach XIX wieku..

• 

  Wyspa Antilia

  Gdzie było: na zachód od Półwyspu Iberyjskiego.

  Duża prostokątna wyspa na Oceanie Atlantyckim została przedstawiona na mapach XV wieku. Po raz pierwszy na portulanie weneckiego kartografa Giovanniego Pizzigano pojawił się tajemniczy kraj. Istnieją 23 znane zdjęcia kartograficzne Antyli, z których ostatnia pochodzi z roku 1508. Po odkryciu Ameryki i stworzeniu kuli ziemskiej wyspa coraz mniej trafiała na mapę. W XVI wieku wyspa zaczęła być identyfikowana z Azorową wyspą San Miguel.

• 

  Wyspa demonów

  Gdzie było: w pobliżu Nowej Fundlandii

  Uważano, że istnienie wyspy pochodzi z początku XVI wieku. Ziemia-widmo składała się rzekomo z dwóch wysp i była zamieszkana przez dzikie bestie i demony. Według legendy mieszkańcy wyspy zaatakowali statki przechodzące obok niego, więc bali się zbliżyć do niego, a jeszcze mniej postawić stopę na plaży. W połowie XVII wieku wyspa demonów nie była już przedstawiana na mapach..

• 

  Wyspa Brazylia

  Gdzie to było: region na zachód od Irlandii / Azorów 

  Wyspa znajduje się na mapach z XIV-XVII wieku. Wierzono, że wyspa jest otoczona mgłą i mgłą, która rozdziela się tylko raz na 7 lat. Z powodu tej funkcji dokładna lokalizacja wyspy była nieznana, więc kartografowie przenieśli wyspę na Azory, a następnie na zachód Irlandii. W XVIII wieku wyspa zniknęła z map, mimo że niektórzy marynarze nadal twierdzili, że znajdują się na tajemniczej ziemi.

• 

  Wyspy Pontchartrain

  Gdzie było: Jezioro Superior

  Dwie wyspy odkryto w środku największego na świecie słodkowodnego jeziora. Pojawiły się na mapach w 1783 roku, kiedy Stany Zjednoczone i Wielka Brytania miały podpisać paryski traktat pokojowy. Między innymi ustalono granice - obie ziemie przeszły w posiadanie Ameryki. Na początku XIX wieku stwierdzono, że wyspy w rzeczywistości nie istnieją..

• 

  Szmaragdowa wyspa

  Gdzie było: na południowym Pacyfiku

  Żeglarze, orający morze w grudniu 1821 roku między Australią a Antarktydą na południe od wyspy Macquarie, odkryli wyspę. Nazywano go tak, jak nazywano statek - Szmaragd. W 1840 r. US Navy zorganizowała ekspedycję badawczą na wyspę, ale jej nie znaleźli. Chociaż nikt nie postawił stopy na wyspie, tajemnicza sekcja lądowa została zaznaczona na wielu mapach, w tym w sowieckim „Atlasie Antarktycznym” i mapie z 1987 roku w dzienniku wydanym przez American Express.

• 

   Crocker Land

  Gdzie było: na Oceanie Arktycznym

  Wyspa została odkryta przez amerykańskiego odkrywcę Roberta Peary'ego podczas wyprawy na wyspę Ellesmere w 1906 roku. Patrząc na okolicę przez lornetkę, Robert zobaczył ośnieżone szczyty nieznanej wyspy. W 1913 roku wyprawa wyruszyła na zwiedzanie Piranu. Nie odkryli jednak wyspy. Uważa się, że wyspa Piri wzięła jedną z odmian mirażu - Fata Morgana. Pomimo niepowodzenia wyspa kontynuowała poszukiwania w 1914 i 1915 roku. Teoria istnienia Crocker Earth została ostatecznie obalona przez ekspedycję MacGregora w Arktyce w latach 1937-38.