Strona główna » Przestrzeń » Rasa ze śmiercią

    Rasa ze śmiercią

    Na początku XX wieku półwysep Coney Island na południu Brooklynu był największym obszarem rozrywki w Stanach Zjednoczonych. Zestaw trzech parków rozrywki działających na półwyspie w parku rozrywki był dość standardowy, dopóki w 1911 roku nieznany łowca adrenaliny nie wpadł na pomysł zbudowania toru na tor, w którym wyścig nie biegnie wzdłuż ziemi, ale wzdłuż pionowej ściany cylindra.

    Z dnia na dzień zabójcza atrakcja stała się bardzo popularna w całej Ameryce, a wkrótce poza nią. Aby zbudować swój własny „Ściana Śmierci” wyraził pragnienie i ekstrema z Indii. W przeciwieństwie do jeźdźców z innych krajów, całkowicie zrewidowali zasady wyścigu i floty używanych pojazdów, czyniąc indyjską wersję wyścigu najbardziej niebezpieczną na świecie.

    • Zabójcza atrakcja odbywa się wewnątrz cylindrycznej struktury o średnicy od 9 do 15 metrów. Uczestnicy zaczynają w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara na dnie stożka, który ma niewielkie nachylenie. Przyspieszają, przesuwają się do poziomej części konstrukcji..

    • W zasadzie indyjscy jeźdźcy nie zmienili zasad przybycia. Najbardziej ekstremalna na świecie wersja „Studni Śmierci” sprawiła, że ​​zaniedbali wszystkie możliwe wymogi bezpieczeństwa. Z lokalnego ekstremum prawie nikt nie korzysta z ochrony, nie nosi hełmów i nie korzysta z ubezpieczenia..

    • Wiele „żelaznych koni” jest w złym stanie i wymaga naprawy, dlatego pojazdy uczestników często przypominają bardziej zardzewiałe wiadra z orzechami niż motocykl lub samochód..

    • Nawet w antykach na kołach, uzyskując wściekłą prędkość, niektórzy uczestnicy wyścigu nie boją się ryzykować jazdy wzdłuż samej krawędzi cylindra lub wykonania kilku sztuczek.

    • Sam obwód nie wygląda dużo lepiej niż pojazdy. W tych miejscach nie jest niczym niezwykłym, że w niektórych miejscach po prostu nie ma desek w stożku. 

    • Pomimo ogromnego niebezpieczeństwa, te zapierające dech w piersiach słowa wyścigowe są pod każdym względem szalenie popularne zarówno wśród szalonych dzielnych ludzi, którzy chcą brać w nich udział, jak i wśród widzów..