Główny karabin szturmowy M16 w historii

Amerykański M16 uratował wiele nudnych rosyjskich wieczorów z tragicznymi, ochrypłymi debatami na temat tego, czy przewyższa słynnego Kałasznikowa, czy też pasuje tylko do ściany, by powiesić go z trofeum. Dzisiaj przeprowadzimy krótką wycieczkę główną bronią potencjalnego wroga. Tak, tak, to.

Narodziny legendy

I ten, kto mówi, że broń wydana w nakładzie około 8 milionów nie jest godna legendarnego imienia, rzuci we mnie pierwszym kamieniem. Początkowo rozwój obiecującego zamówienia wojskowego objął korporację „ArmaLite”. Inżynier Eugene Stoner, który kierował projektem, wziął za podstawę opracowany wcześniej karabin AR-10, zaprojektowany do kalibru 7,62 mm. Wkrótce pierwsze modele AR-15 (inżynierowie wojskowi nie są na ogół znani ze swojej bogatej wyobraźni) pierwsze testy terenowe doskonale zawodzą..

Pierwsza partia AR-15 była przeznaczona dla specjalnych sił reagowania.

Byłaby bajka i koniec, ponieważ faceci z „ArmaLite” w ogóle nie mieli funduszy na projekt - jak również na kontynuację przynajmniej niektórych wydarzeń. Na szczęście na scenie pojawiła się na czas (kto by pomyślał?) Dotyczy „firmy produkcyjnej Colta”. W 1960 roku, pod tą samą nazwą, karabin ponownie wchodzi na dwór ubrany w khaki.

Tym razem jest tak imponująca dla generała Eugene'a LeMaya, że zamawia pierwszą partię 8000 sztuk. Dwa lata później Amerykańska Agencja Badań Zaawansowanych (ARPA, zwana dalej DARPA, odpowiedzialna za pojawienie się pełzającego robota-psa) wysyła tysiąc AR-15 do Wietnamu. I tam na początku wszystko idzie dobrze. W ten sposób karabin automatyczny opracowany przez Colta wchodzi do armii amerykańskiej pod oznaczeniem M16.

Charakterystyka

Karabin M16 jest nadal wykonany z aluminium, stali i tworzywa sztucznego. Urządzenia czyszczące, ukryte w tyłku. Nawiasem mówiąc, nie było ich w pierwszych wersjach broni: „Colt's Manufacturing Company” tak reklamowała niezawodność swojego produktu, że armia amerykańska po prostu porzuciła zestaw czyszczący.

Pierwsza wersja karabinu armii M16 nie nadawała się do użycia w warunkach bojowych

To doprowadziło do bardzo dużych problemów na tym samym wietnamskim froncie: z powodu nagromadzenia prochu lufa karabinu po prostu wybuchła od strzału. Ten sam fakt jest zwykle podawany we wszystkich wersjach „sporów kuchennych” przez zwolennika potęgi rosyjskiej broni: AK, mówią, już w Wietnamie wykazał swoją waleczność.

Specyfikacje M16:

- Waga: 2, 88 kg. - Długość: 969 mm.

- Pojemność magazynu: 30 rund

- Kaliber: 5,56 mm.

- Kaseta: 5,56 x 45 mm.

- Rate of Fire: 650-750 strzałów na minutę

- Zasięg celowania: 450 metrów

Plusy i minusy

-

Główną wadą karabinu, prawie wszyscy eksperci (w tym kanapa) liczą zawodność systemu w terenie. Następuje niezadowolenie z wymiarów - broń i faktycznie ma niepotrzebnie długą lufę, która przeszkadza w transporcie żołnierzy. Jednak ten problem rozwiązuje karabin łatkowy do wersjiM4.

Głównym problemem jest odbiornik ze stopu lekkiego, w którym pęknięcie może pojawić się nawet w normalnych sytuacjach. Naprawa takich uszkodzeń nie ma zastosowania. Sklepy M16 nie są zbyt niezawodne: w rzeczywistości ich nieprzerwana praca jest zapewniona tylko wtedy, gdy jest wyposażona w nie więcej niż 28 kaset - o wartości nominalnej 30.

+

Pomimo powyższych czynników, M16 ma również swoje zalety. W szczególności dokładność strzelania jest aż o 25% wyższa niż w przypadku AK-47 i wyższy zakres celu. Ogólnie rzecz biorąc, karabin jest bardziej podobny do broni profesjonalnej niż AK-47.

Jednak nie jest do końca jasne, czy można to uznać za plus: w warunkach masowego użycia niezawodna i prosta broń może być znacznie lepsza niż bardziej dokładny, ale kapryśny przeciwnik.

Najbardziej znane modyfikacje

Przede wszystkim warto wspomnieć o skróconej wersji wspomnianego już karabinu - model M4. Chociaż broń została zmodyfikowana na wielu frontach (odbiornik i sam proces trzpienia zostały znacząco zmodyfikowane), całkowita długość broni była jednak dużą zmianą. Skrócona lufa i teleskopowy tyłek sprawiły, że karabin był bardziej odpowiedni na nowoczesne pole bitwy. Ponadto granatnik M20 zaczął włączać granatnik M203 do dodatkowego wyposażenia, co znacznie zwiększyło siłę bojową jednostki. Niestety technologia nie mogła rozwiązać głównego problemu: broń wciąż boi się brudu.

SIG 516

Rozwój ten był zarządzany przez amerykański oddział niemieckiego koncernu zbrojeniowego. Niemcy podeszli do pracy w bardzo praktyczny sposób: po pierwsze, projektanci starali się wyeliminować główny problem karabinu, nie używając bezpośredniego wylotu gazu, ale tłok z krótkim skokiem.

Barrett rec7

Amerykańska firma Barrett Firearms opracowała model REC7, oczekując całkowitego zastąpienia moralnie i fizycznie przestarzałego M16. Inżynierowie wprowadzili wszystkie niezbędne ulepszenia (w tym myślenie o materiale beczki, tłoku gazowego i chromowanie niezbędnych części). Ponadto Barrett REC7 jest wykonany z uwzględnieniem istniejących realiów bitwy: rozmiar karabinu nie ogranicza żołnierza i nie przeszkadza mu podczas załadunku i rozładunku z pojazdu.

Wersja piracka

Przedsiębiorczy obywatele naszego przyjaznego (i przypominającego powiedzenie o widzeniu mądrej walki dwóch tygrysów ze szczytu góry - i całego świata) Chin są wspaniali nie tylko pod względem liczby, ale także wbudowanej zdolności do pirackiego kopiowania wszystkiego, co przychodzi do ręki i przynajmniej w jakiś sposób zostaje sprzedane. Lokalny CQ 5.56 jest niemal dokładną repliką amerykańskiego M16. Najmniejszymi modyfikacjami były jelenie, tyłek i chwyt pistoletowy. To zabawne, że irańska firma DIO wydała swoją wersję amerykańskich klasyków pod nazwą DIO S-5.56 - i nie kopiowała jej z oryginału, ale z chińskiego rzemiosła.

Perspektywy

Oryginalny karabin nie ma przyszłości. M16 po prostu nie spełnia istniejących realiów. Jednak prawie wszystkie zmiany przyjęte obecnie przez siły zbrojne USA w jakiś sposób wykorzystują karabin jako bazę. Są już przyjęte

FN SCAR i HK G36, które można uznać za pewne futurystyczne wcielenie klasycznego M16 zarówno dla użytych materiałów, jak i specyfikacji technicznych.