Genialny karabin maszynowy KPVT, który zmienił cały świat

Przyjęty w 1960 roku pistolet maszynowy dużego kalibru Vladimirov wyprodukowano w naszych czasach. Ani przed, ani po tym, jak nie było broni takiej mocy. Siła ognia „starego człowieka” sowieckiego jest tak wysoka, że ​​do tej pory wszystkie kołowe i lekko opancerzone pojazdy Zachodu były produkowane z myślą o tym. KPVT stał się prawie jedyną bronią ręczną, która raz na zawsze zmieniła cały świat. 

• 

  Genialny projektant

  Projektant Semen Vladimirovich Vladimirov, który wcześniej opracował armaty ShVAK i B-20, w listopadzie 1943 r. Wprowadził nową broń - przeciwlotniczy karabin maszynowy. Po pomyślnym przejściu testów Ludowy Komisariat Obrony zdecydował się na pilotaż produkcji karabinów maszynowych opartych na tym projekcie, KPV-44. Ponadto postanowiono wprowadzić nową instalację przeciwlotniczą.

• 

  Nie miałem czasu

  Ale przed końcem wojny nie mieli czasu na przyjęcie karabinów maszynowych. Dopiero w 1946 r. Armia Czerwona otrzymała dwie wersje broni: karabin maszynowy piechoty dużego kalibru (PKP) i przeciwlotniczy CPV. W ciągu następnych 6 lat żołnierze zdobyli 8 tys. Nowych dział przeciwlotniczych.

• 

  Śmierć projektanta

  W 1956 r. Vladimirov zmarł tragicznie, ponadto jego potomstwo stało się przyczyną śmierci. W 1960 roku przyjęli zmodyfikowany KPVT - zmodyfikowaną wersję karabinu maszynowego piechoty dla pojazdów opancerzonych. Ten mechanizm uboju został wykorzystany do pracy na celach naziemnych i powietrznych..

• 

  Karabin maszynowy szturmowy

  Aby zwiększyć skuteczność bojową pojazdów opancerzonych jako niezależnej jednostki przeciwpożarowej, KPVT jest zainstalowany w obrotowej wieży wraz z lżejszym PCT. Ale karabin maszynowy Władimirowa był używany nie tylko do transporterów opancerzonych, ale także do floty. Zwykle KPVT był wyposażony w celownik peryskopowy PP-61A, który umożliwiał prowadzenie ukierunkowanego ognia w krótkich seriach na znaczną odległość..

• 

  Charakterystyka ognia

  Charakterystyka wypalania KPVT jest imponująca. Kule dużego kalibru są w stanie uderzać w cele z odległości dwóch kilometrów - zasięg obserwacji, nawet bez optyki, wynosił 1000 metrów.

• 

  TTX

  Kaseta: 14,5x114

  Masowy karabin maszynowy: 52,5 kg

  Początkowa prędkość pocisku: 990-1000 m / s

  Zakres:

  - celowane strzelanie do celów naziemnych 2000 m

  - bezpośredni strzał z wysokości docelowej 2,7 m 1050 m

  - celowane strzelanie do celów powietrznych 1500 m

  Szybkość ognia: 600-650 rds / min

  Szybkość ostrzału bojowego: 70-90 rds / min

  Pojemność taśmy: 50 rund

• 

  Potężny zabójca

  Do tej pory wszystkie pojazdy opancerzone na Zachodzie budowane są w oczekiwaniu na KPVT. Po prostu niemożliwe jest zignorowanie karabinu maszynowego opracowanego w ubiegłym wieku: przedni pancerz absolutnie wszystkich transporterów opancerzonych potencjalnego wroga może być łatwo uderzony przez CWPT, a ponadto z dużej odległości.

• 

  Pluses KPVT

  Podobnie jak wszystkie radzieckie projekty broni, KPVT ma wiele udanych rozwiązań. Beczka (wraz z obudową) zmienia się w ciągu kilku minut. Automatyzacja, dzięki mobilności pnia, działa płynnie, co umożliwia utrzymanie celowania steleby. Taśma nie może być przekrzywiona: gdy kaseta nie zostanie usunięta z łącza, jest również automatycznie blokowana.

• 

  Wady

  Jednocześnie kompletny montaż CPT pozostaje dość skomplikowany. Vladimirov zmarł podczas prowadzenia tej operacji, a nie w warunkach bojowych, ale w warsztacie. Ładowanie taśmy trwa 12-15 sekund, co jest dość długim czasem w bitwie. Ponadto operator musi stale monitorować temperaturę beczki - podczas przegrzewania, jak również zwiększania zużycia części i komponentów karabinu maszynowego, zwiększa się liczba utykan, zniekształceń i zacisków naboju. Wszystko to jest jednak częściowo kompensowane przez poziom szkolenia pożarowego operatora i jest „traktowane” przez wymianę części.