Jak wygląda podwodna eksplozja nuklearna?

25 lipca 1946 r. Stany Zjednoczone wprowadziły pierwszą podwodną eksplozję jądrową. 23-kilotonowe urządzenie Baker zostało umieszczone na głębokości 27 metrów, aby zobaczyć, jak wybuchy jądrowe wpłyną na statki. Testy były tak udane, że w następnej dekadzie Ameryka wielokrotnie przeprowadzała podobne eksperymenty, ale dane, zwłaszcza wideo, zostały sklasyfikowane.

Stosunkowo niedawno fizyk Greg Spriggs z Ernest Lawrence Livermore z Krajowego Laboratorium Amerykańskiego Departamentu Energii przedstawił w sieci archiwalny zapis późniejszej eksplozji podwodnej broni jądrowej, która została przeprowadzona w ramach operacji Hardtrack I 21 maja 1958 r. Na poligonie Pacific.

Między innymi wyróżnia się podwodna eksplozja nuklearna pod etykietą Umbrella. Do testów wykorzystano bombę Mk-7 o pojemności 8 kiloton. umieszczony na stosunkowo małej głębokości.

Celami były statki wycofane ze służby, w tym kilka japońskich krążowników. Wysokość fal osiągnęła 30 metrów. Statki docelowe zostały częściowo zniszczone, reszta otrzymała skażenie radioaktywne do 8000 promieni rentgenowskich. Neutralizacja go nie powiodła się.