Oko Sahary jest najbardziej tajemniczym obiektem na Ziemi

Struktura Rishat lub Eye of the Sahara, jak nazywa się to miejsce, jest formacją geologiczną z okrągłym reliefem w mauretańskiej części Sahary w pobliżu osady Wadan. Otoczony tysiącami kilometrów kwadratowych całkowicie pozbawionej życia i bezkształtnej pustyni, ten teren w postaci koncentrycznych okręgów o średnicy 40-50 kilometrów jest widoczny nawet z kosmosu.

Przez długi czas wierzono, że ten niesamowity obiekt naturalny był spowodowany meteorytem, ​​który spadł setki lat temu na powierzchnię Ziemi. Jednak po serii badań ta teoria musiała zostać uznana za niepotwierdzoną i zastąpiona inną - o całkowicie geologicznym pochodzeniu Oka Sahary..

• 

  Przez długi czas, od czasu pierwszych misji kosmicznych, struktura Rishat służyła jako przewodnik dla astronautów na orbicie, ponieważ wśród rozległych obszarów nie wyróżniającej się pustyni był dobrze widoczny obiekt..

• 

  Struktura Richata nie jest śladem upadku starożytnego meteoru, jak wielu myślało i nadal myśli. Te koncentryczne okręgi są w rzeczywistości naprzemiennymi warstwami skał osadowych, metformalnych i wulkanicznych utworzonych w formie symetrycznej antykliny pod wpływem erozji..

• 

  Uważa się, że Oko Sahary powstało między późnym proterozoikiem (2,5 miliarda lat) a Ordovikiem (480 milionów lat). Najstarszy pierścień ma około 600 milionów lat..

• 

  Oryginalna wersja pochodzenia kolizji z meteorytem została później zastąpiona wersją całkowicie geologicznego pochodzenia tych koncentrycznych kręgów..

• 

  Pomimo wszechstronnych badań terenowych i laboratoryjnych, które przeprowadzono, geolodzy nie zdołali znaleźć przekonujących dowodów wskazujących na wpływ obiektu pozaziemskiego..

• 

  Co więcej, struktura Rishat nie ma depresji w kształcie pierścienia, która charakteryzuje miejsca, w których spada meteoryt o podobnej wielkości. Oko Sahary różni się także od miejsc upadku meteorytu faktem, że skały osadowe w nim występują w zwykłej, „nienaruszonej” i nie odwróconej formie..

• 

  Według najnowszych badań analitycznych brekcji (skały składającej się z cementowanych fragmentów jednej lub kilku skał) struktura Rishata, węglan w skałach bogatych w krzemionkę powstał pod wpływem wód hydrotermalnych, a sama struktura wymaga specjalnej ochrony i dalszych badań nad jej pochodzeniem.