Niewidzialna tajna broń samolotu z czasów II wojny światowej
Od czasów braci Wright inżynierowie lotnictwa eksperymentowali z konstrukcją „Latającego Skrzydła”: bezogonowego samolotu bez określonego kadłuba. Wszystkie elementy maszyny i sam pilot znajdują się w płaszczyźnie skrzydła..
Teoretycznie jest to najbardziej aerodynamiczna i wydajna konstrukcja ze wszystkich. W praktyce okazuje się, że bez stabilizacji i cech typowych dla zwykłego samolotu takie skrzydła są bardzo trudne do kontrolowania. Opowiemy Ci o pierwszym modelu tego typu, który stał się prototypem dla wszystkich przyszłych samolotów stealth..
-
XB-35 i YB-35
Na zlecenie Army Air Corps niemiecki inżynier Robert Northrop opracował kilka opcji bombowców, wybierając typ „latającego skrzydła” dla swojego projektu. Modele XB-35 i YB-35 napędzane są czterema śrubami zamontowanymi z tyłu skrzydła. Powodowały umiarkowany sukces wśród specjalistów i wkrótce zostały usunięte z linii montażowej..
-
YB-49
Zostały one zastąpione przez bardziej zaawansowany bombowiec YB-49. Latał z napędem odrzutowym i był w stanie pokonać wysokość nawet o 12 kilometrów.
-
Cele tworzenia
Ogromna zaleta „latającego skrzydła” - całkowity brak kadłuba, co ma pozytywny wpływ na zmniejszenie całkowitej masy maszyny. Umożliwiło to zmaksymalizowanie ładunku: wojsko potrzebowało bombowca, który wiedział, jak szybko zaatakować cel z ogromną siłą uderzenia. Ponadto pierwsze samochody zostały już zbudowane w oczekiwaniu na zmniejszenie ochrony radaru - zanim nikt nigdy nie wyobrażał sobie możliwości zbudowania prawdziwego samolotu stealth.
-
Specyfikacje YB-49
Załoga: 6 osób
Silniki: 8 x Allison J35-A-15, 1800 kg
Rozpiętość skrzydeł: 52,4 m
Długość: 16,2 m
Obszar skrzydła: 372 m²
Masa startowa: 96800 kg
Maksymalna prędkość: 930 km / h
Zasięg: 8700 km -
Katastrofy
Chociaż pierwsze testy były całkiem udane, w przyszłości maszyna YB-49 okazała się bardzo zawodna. Pierwszy samolot wojskowy stracił 5 czerwca 1948 r. - pilot Daniel Forbes nie był w stanie poradzić sobie z kontrolą. Wszyscy członkowie załogi zginęli. Następna katastrofa miała miejsce w ciągu zaledwie kilku miesięcy: zewnętrzne części skrzydła YB-49 oderwały się, a pilot został wyciągnięty z samochodu przez wiatr. Warto zauważyć, że pilot testowy Robert Cárdenas ostrzegał przed taką możliwością, ale projektant, Jack Northrop, zadeklarował niemożność takiego zachowania swojego pomysłu..
-
Uwaga prezydenta
Pomimo wszystkich niedociągnięć, konstrukcja YB-49 była mimo to próba umieszczenia na przenośniku. Uwaga na samolot została pokazana przez prezydenta Trumana, który nakazał pilotowi testowemu przelecieć z Muroc Air Force w Kalifornii, bazy wojskowej do tajnego pasa startowego Andrews w stanie Waszyngton. YB-49 był w stanie poślizgnąć się po całym kraju w zaledwie 4 godziny i 25 minut, przelatując nad Pennsylvania Avenue na 12. piętrze. Prezydent był zachwycony i projekt był kontynuowany..
-
Ostatnia kropla
Niemniej jednak wady projektowe przewyższyły wszystkie możliwe zalety. Ostatni z istniejących YB-49 rozbił się 15 marca 1950 r. Podczas testów na tej samej bazie lotniczej Muroc. Tym razem problem polegał na tym, że podwozie nie wytrzymało wibracji. Samolot rozbił się, nawet nie wznosząc się ponad poziom gruntu, a kolejny pożar zakończył sprawę.
-
Nowa Era: B-2 Duch
Mimo to w 1980 r. Koncepcja została zmieniona. Zrozumienie, że gładki profil latającego skrzydła sprawi, że samolot będzie mniej zauważalny dla radaru, odegrał kluczową rolę. To zrozumienie, wraz z osiągnięciami w dziedzinie stabilizacji elektronicznej, doprowadziło do stworzenia kultowych modeli bombowców stealth B-2 Spirit, które przez długi czas uważano za praktycznie niezniszczalne.
