10 niesamowitych cudów natury, które każdy powinien zobaczyć

Architekci i artyści zawsze znajdowali inspirację w otaczającym świecie, ponieważ naturę można uznać za głównego twórcę. Tutaj tylko ten mistrz pracuje spokojnie, ma całą wieczność. Przez wieki tworzy unikalne jaskinie, spędza tysiące lat na kształtowaniu się gór, gdyż miliony przesuwa całe kontynenty - to cena niesamowitych cudów natury. Oczywiście, aby zobaczyć arcydzieła na całym świecie, nie zadziała, ale w tych miejscach, oryginalnych muzeach naszej planety, każdy powinien odwiedzić. 

• 

  Wyspa Wielkanocna

  Naukowcy wciąż nie mają jednoznacznej wersji powstania słynnych rzeźb-moai. Skąd tubylcy wzięli kamień i jak dostarczyli wielotonowe posągi do miejsc? Zobacz moai na własne oczy. To prawda, że ​​trzeba się spieszyć: miesiąc temu rdzenni mieszkańcy wyspy, plemię Rapa Nui, poruszyli kwestię zakazu otwartego wejścia na ich terytorium. Jeśli prawo zostanie przyjęte, turyści będą musieli przejść przez prawdziwe biurokratyczne piekło, aby podziwiać rzeźby..

• 

  Antarktyda

  Globalne ocieplenie nie jest mitem, nie wierzcie w prasę brukową. Według ostatnich badań tempo topnienia pokrywy lodowej Antarktydy rośnie z każdym rokiem. Naukowcy NASA lobbują za ustawą zakazującą statkom handlowym wstępu na wody Antarktyki. Istnieje szansa, że ​​w następnej dekadzie tylko ekspedycje naukowe będą w stanie dotrzeć na kontynent..

• 

  Choquequirao

  W języku narodu keczua Choquequirao tłumaczy się jako „Złota kołyska”. To starożytne miasto Inków zostało odkryte dopiero w latach siedemdziesiątych, a większość turystów do tej pory nie zdaje sobie z tego sprawy. Choquerao jest architektonicznie bardzo podobny do słynnego Machu Picchu i znajduje się wysoko w górach. Dojazd tutaj nie jest łatwy: dwudniowa wędrówka przez dżunglę z jakiegoś powodu nie przyciąga turystów.

• 

  Kilimanjaro

  Wielka Góra straci pokrywę śnieżną w nadchodzącej dekadzie. W ciągu ponad stu lat Kilimanjaro straciło już 92% śniegu, a ci, którzy chcą złapać jego dziewicze piękno, powinni się spieszyć.

• 

  Wielka Rafa Koralowa

  Nurkowie z całego świata przyjeżdżają tu, by zwiedzić największą na świecie rafę koralową. Alarm był słyszalny dopiero w ostatnich latach: okazało się, że turyści dosłownie niszczą ten cud natury. Endemity Wielkiej Rafy Koralowej stopniowo wygasają, woda jest zanieczyszczona i już wkrótce (według Międzyrządowego Zespołu ds. Kontroli Klimatu) tylko kolorowe zdjęcia pozostaną na miejscu Wielkiej Rafy Koralowej.

• 

  Culebra i Vieques Islands

  W latach 60. ubiegłego wieku amerykańscy piloci uprawiali bombardowanie tych wysp. Kto w tamtych czasach myślał o florze i faunie? W miejsce napalmu i bomb przybyli turyści, którzy powodują, że wyspy są prawie bardziej zniszczone. Rząd Puerto Rico rozważa prawo ograniczające wjazd na wyspy, ale na razie hordy wczasowiczów nadal niszczą unikalną przyrodę. Jeśli wszystko pójdzie tak dalej, Culebra i Vieques wkrótce zmienią się w martwe ławice..

• 

  Morze Martwe

  Morze Martwe w pełni uzasadni swoją nazwę w ciągu kilku dekad. Poziom wody spada o metr na rok, a projekt ochrony morza wciąż nie działa. Ekolodzy po prostu próbują wybrać mniejsze zło: Morze Martwe można uratować tylko poprzez przetoczenie wody z Morza Czerwonego, co z pewnością zniszczy lokalny ekosystem. Z drugiej strony, jeśli woda nie jest przepełniona, w ogóle nie będzie morza..

• 

  Jaskinie Waitomo

  Nowa Zelandia ma jeden z najbardziej niezwykłych cudów natury świata. Jaskinie Waitomo stały się domem milionów świetlików: w ciągłej ciemności tworzą własną przestrzeń na ścianach jaskini.

• 

  Cenote Ik-Kil

  Doświadczeni nurkowie uwielbiają zwiedzać meksykańskie cenotes (można przetłumaczyć nazwę jako „źródło”). Wyobraź sobie ogromną porażkę, na dnie której rozpryskuje się głębokie jezioro! Cenote Ik-Kil znajduje się w pobliżu starożytnej stolicy Majów, Chichen Itza.

• 

  Helmke Falls

  Do wodospadów Helmke pielgrzymka turystów nie zatrzymuje się przez cały rok. Woda spada z wysokości 140 metrów, a poniżej natury zadbano o stworzenie pewnego rodzaju skalnej misy. Zimą, gdy temperatura spada znacznie, stożek wody lodowej rośnie na środku misy, rosnąc aż o 30 metrów..