Chińczycy odkryli tajemnicę błyskawicy kulowej

Wykorzystanie spektrografu do określenia składu świetlistej sfery pozwoliło nam w pełni wyjaśnić to niesamowite zjawisko naturalne..

Legendy o piorunach kulowych sięgają wieków, ale samo to zjawisko jest wciąż słabo rozumiane, ponieważ świecące kule są nieprzewidywalne; nagle materializując się w powietrzu, znikają w ciągu kilku sekund.

Przypadkowe obserwacje podczas burz nie pozwoliły na wyciągnięcie jednoznacznych wniosków. Teorie próbujące wyjaśnić tajemnicze zjawisko naturalne zwielokrotnione jak grzyby: od naładowanych meteorytów po halucynacje wywołane wzrostem magnetyzmu.

Dwa lata temu Jianyong Chen i jego koledzy z Northwestern University w Lanzhou przeprowadzili obserwacje w prowincji Qinghai podczas burzy z piorunami, za pomocą kamer wideo i spektrografów.

Całkiem przypadkiem udało im się zobaczyć fantastyczne zjawisko: piorun uderzył w ziemię obok nich - ogromną świetlistą kulę, o średnicy pięciu metrów i lecącą 15 metrów od razu, po 1,6 sekundy zniknął bez śladu.

Spektrograf naukowców zdołał ustalić skład chemiczny głównych elementów pioruna kulowego: krzemu, żelaza i wapnia, które są wyraźnie zapożyczone z gleby. Tak więc obserwacje Chińczyków potwierdziły teorię 2000 chemika Johna Abrahamsona z University of New Zealand w Canterbury..

Abrahamson zasugerował, że gdy piorun uderza w ziemię, nagły i silny wzrost temperatury szybko odparowuje krzemionkę w glebie, a fala uderzeniowa wyrzuca gaz do powietrza..

Na przykład materia organiczna w glebie, liście zrębowe lub korzenie roślin palą się szybko, usuwając tlen z tlenku krzemu, w wyniku czego pozostaje rozgrzany do czerwoności gaz krzemowy. To z kolei zaczyna intensywnie utleniać się w powietrzu, co prowadzi do powstania gorącej kuli, która spala się w ciągu kilku sekund..

Izraelskim naukowcom z Uniwersytetu w Tel Awiwie udało się już w 2006 r. Uzyskać błyskawiczną kulę w warunkach laboratoryjnych, uzyskując potężne wyładowanie elektryczne na płytkach z tlenku krzemu..

Jednak dokumentalny dowód teorii Abrahamsona na temat powstawania błyskawic kulowych w naturze jeszcze nie był. Dzięki odkryciu po raz pierwszy chińskich naukowców możliwe było określenie składu niesamowitej świetlistej kuli w warunkach naturalnych za pomocą spektrografu. Tajemnicę błyskawicy można uznać za otwartą.