Jak mózg określa, co jest piękne, a co nie
Pojęcie piękna, z którym codziennie mamy do czynienia. Niektórzy ludzie są mili dla naszych oczu, a inni nie. Wszyscy lubimy różne dzieła sztuki, inny obraz za oknem. Czy zastanawiałeś się kiedyś, jak nasz mózg decyduje, co będzie dla nas piękne, a co nie?
Istnieją pewne parametry, które wpływają na nasze postrzeganie ludzkiego piękna..
- Symetria. Symetryczne rzeczy zawsze wydają nam się piękniejsze niż asymetryczne. Asymetria może mówić o różnych nieprawidłowościach rozwojowych, infekcjach i chorobach. Symetria podświadomie podpowiada nam o zdrowiu..
- Uśrednianie. Najprawdopodobniej, jeśli pokażesz zdjęcia absolutnie przeciętnej osoby i dziecka od ludzi różnych ras, to drugie będzie piękniejsze. Ewolucja wpływa na to ponownie. Ludzie z genami różnych ras lepiej dostosowują się do otaczającego świata i mają dobrą różnorodność genetyczną..
Jakie procesy zaczynają się w mózgu na widok atrakcyjnej osoby? Aktywowany jest obszar kory wzrokowej z tyłu mózgu. Ponadto zaczynają działać ośrodki przyjemności i nagrody. Ta interakcja wzmacnia relację widzenia piękna i przyjemności..
Przy okazji, interesujące jest, że aktywność neuronów podczas reakcji często pokrywa się zarówno z życzliwością, jak i pięknem. Z tego powodu w naszej głowie powstaje logiczny łańcuch: „piękny oznacza dobry”. To jest powód wielkiego sukcesu w społeczeństwie atrakcyjnych ludzi. Dlatego też rzeczywiście, dla pięknych ludzi często łatwiej jest poruszać się po szczeblach kariery i nawiązać znajomości. Inni podświadomie uważają je za dobre i mądre..
Jeśli dana osoba ma jakieś nieprawidłowości rozwojowe wyrażone na twarzy lub nabytych wadach, wówczas mózg kojarzy ją ze złem. Pamiętaj o filmach i kreskówkach. Przecież złoczyńcy często rysują z oszpeconą twarzą.
Tak więc nasze postrzeganie piękna wpływa na wiele czynników społecznych. A przyczyną jest nie kto inny jak nasz mózg - wielki i straszny.
Podoba Ci się ten artykuł? Stwórz repost - udostępniaj znajomym!