Pułapki świadomości, które nie pozwalają nam myśleć racjonalnie

1. Nastawienie potwierdzające.
Kochamy się zgadzać z ludźmi, którzy się z nami zgadzają. Dlatego głównie odwiedzamy fora, na których ludzie, którzy podzielają nasze poglądy polityczne, spotykają się i komunikują z ludźmi, których gusta i sądy są podobne do naszych..
Jesteśmy nieprzyjemni dla osób, grup ludzi lub stron internetowych, które sprawiają, że wątpimy w naszą słuszność - psycholog B. Skinner nazwał to zjawisko „dysonansem poznawczym”.
Ta selektywność prowadzi do „uprzedzeń uprzedzających” - często podświadomie postrzegamy tylko te informacje, które „zasilają” nasze już istniejące osądy, ignorując lub odrzucając wszystko, co jest z nimi sprzeczne i grożąc zniszczeniem naszego wizerunku świata. Internet, nawiasem mówiąc, tylko wzmacnia ten trend..

2. Błąd gracza.
Jest to tendencja do przywiązywania dużej wagi do wydarzeń, które już miały miejsce, pewności, że mogą w jakiś sposób wpłynąć na naszą przyszłość. Klasycznym przykładem jest rzucanie monetą. Jeśli ogony padają pięć razy z rzędu, zwiększa się prawdopodobieństwo, że następny orzeł upadnie. W rzeczywistości nadal pozostaje 50/50.
W przybliżeniu ta sama pułapka „pozytywne oczekiwania”, charakterystyczna dla graczy. Wydaje im się, że po kilku stratach po prostu MUSZĄ się odwrócić, by stawić im czoła, a kolejna gra przyniesie im ogromną nagrodę. Podobnie działa błąd dotyczący „paska szczęścia”..

3. Zaniedbanie prawdopodobieństwa.
Bardzo niewielu z nas boi się wsiąść do samochodu, ale większość może przyznać, że są podekscytowani, kiedy wsiadają do samolotu. Lot, bez wątpienia, jest stanem nienaturalnym dla osoby i powoduje skojarzenia z niebezpieczeństwem..
Jednocześnie prawie wszyscy wiedzą, że prawdopodobieństwo śmierci w wypadku samochodowym jest wielokrotnie większe niż w wypadku lotniczym. A jednak nasz mózg nie chce dostrzec tego związku (statystycznie szansa na śmierć podczas podróży samochodem wynosi 1/84, samolotem 1/5000). To samo zjawisko sprawia, że ​​boimy się zginąć z rąk terrorystów i nie myśleć o znacznie bardziej realnym zagrożeniu - na przykład upadku ze schodów lub przypadkowego zatrucia..

4. Efekty hobby.
Uwielbiamy przeprowadzać się z tłumem, chociaż możemy nie być tego świadomi. Kiedy ludzie wokół nas wybierają faworyta, część naszego mózgu odpowiedzialna za jednostkę wyłącza się. Popadamy w rodzaj „myślenia grupowego”.
Na przykład to, co większość twoich kolegów uważa za „fajne”, najprawdopodobniej stanie się dla ciebie obiektem pożądania. Cóż, lub w sporcie - jeśli większość twojego otoczenia wspiera jakąś drużynę, bardzo trudno jest nie ulec ogólnej pasji.

5. Efekt transferu.
To tendencja do myślenia, że ​​inni ludzie myślą tak jak my. Podobny efekt „fałszywego konsensusu” jest związany z tym efektem - nieuzasadniona pewność, że ludzie wokół nas domyślnie się z nami zgadzają..
Efekt transferu to ponowna ocena naszej „normalności” i „typowości”. Na przykład często ludzie należący do radykalnych stowarzyszeń żyją z przekonaniem, że poza ich grupą wielu ludzi podziela ich przekonania, chociaż może nie być takich.

6. Efekt bieżącej chwili
„Współczesne ja” nie kojarzymy z „jutrzejszymi”, dlatego często pozwalamy sobie robić to, co lubimy dzisiaj, pozostawiając puchnięcie dla tej ulotnej przyjemności „tych, których będziemy później”. Na przykład w badaniu przeprowadzonym w 1998 r. 74% nabywców, wybierając jedzenie na tydzień, preferowało zdrowe owoce. A kiedy poproszono ich o dokonanie wyboru na bieżący dzień, ręce 70% uczestników eksperymentu sięgnęły po czekoladę.