Ciekawe osobowości

Pewnego razu kolega poprosił Ernesta Rutherforda, prezesa Akademii Królewskiej, o pomoc. Zamierzał dać najniższy wynik fizyki jednemu ze swoich uczniów, podczas gdy twierdził, że zasługuje na najwyższy wynik. Zarówno nauczyciel, jak i uczeń zgodzili się na ocenę osoby trzeciej, niezainteresowanego arbitra. Wybór padł na Rutherforda. Pytanie egzaminacyjne zadawano: „Wyjaśnij, jak mierzyć wysokość budynku za pomocą barometru?”.
Odpowiedź ucznia brzmiała: „Musisz wspiąć się na dach budynku za pomocą barometru, pociągnąć barometr w dół długiej liny, a następnie pociągnąć go z powrotem i zmierzyć długość liny, która pokaże dokładną wysokość budynku”.

Sprawa była rzeczywiście skomplikowana, ponieważ odpowiedź była absolutnie kompletna i poprawna! Z drugiej strony egzamin był w fizyce, a odpowiedź miała niewiele wspólnego z zastosowaniem wiedzy w tej dziedzinie.
Rutherford zasugerował, aby uczeń spróbował ponownie odpowiedzieć. Po sześciu minutach przygotowań ostrzegł go, że odpowiedź musi wykazać się znajomością praw fizycznych. Po pięciu minutach uczeń nie napisał niczego w pracy egzaminacyjnej. Rutherford zapytał go, czy się poddaje, ale powiedział, że ma kilka rozwiązań tego problemu i po prostu wybiera najlepsze..
Zaciekawiony Rutherford poprosił młodego człowieka, aby zaczął odpowiadać, nie czekając na wygaśnięcie wyznaczonego limitu czasu. Nowa odpowiedź na pytanie brzmiała: „Wstań z barometrem na dachu i zrzuć go, mierząc czas upadku. Następnie, używając wzoru, oblicz wysokość budynku”.

Tutaj Rutherford zapytał swojego nauczyciela, czy był zadowolony z tej odpowiedzi. W końcu się poddał, uznając, że odpowiedź jest zadowalająca. Jednak uczeń wspomniał, że znał kilka odpowiedzi i został poproszony o ich otwarcie..

- Istnieje kilka sposobów pomiaru wysokości budynku za pomocą barometru, zaczął uczeń. - Na przykład, możesz wyjść na zewnątrz w słoneczny dzień i zmierzyć wysokość barometru i jego cień, a także zmierzyć długość cienia budynku. Następnie, po ustaleniu prostej proporcji, określ wysokość samego budynku..
- Nieźle, powiedział Rutherford. - Są inne sposoby?
- Tak Jest bardzo prosty sposób, aby upewnić się, że Ci się spodoba. Bierzesz barometr w ręce i wchodzisz po schodach, kładąc barometr na ścianie i robiąc ślady. Licząc liczbę tych znaków i mnożąc je przez rozmiar barometru, uzyskasz wysokość budynku. Dość oczywista metoda.
- „Jeśli chcesz bardziej skomplikowanej metody” - kontynuował - „zawiąż sznur do barometru i, kołysząc go jak wahadłem, określ grawitację u podstawy budynku i na jego dachu. Z różnicy między tymi wartościami można w zasadzie obliczyć wysokość budynku. W tym samym przypadku, po przywiązaniu sznurka do barometru, możesz wspiąć się wahadłem na dach i potrząsając nim obliczyć wysokość budynku w okresie precesji.
- Wreszcie - doszedł do wniosku - wśród wielu innych sposobów na rozwiązanie tego problemu, najlepiej jest prawdopodobnie: weź ze sobą barometr, znajdź menedżera i powiedz mu: „Mister manager, mam wspaniały barometr. Jest twój, jeśli powiesz mi wysokość ten budynek ”.
Następnie Rutherford zapytał ucznia, czy naprawdę nie zna ogólnie przyjętego rozwiązania tego problemu. Przyznał, że wie, ale jednocześnie powiedział, że ma dość szkoły i college'u, gdzie nauczyciele narzucają swoim uczniom sposób myślenia, co nie zawsze akceptuje niestandardowe rozwiązania..

Tym uczniem był Niels Bor (1885-1962), duński fizyk, laureat Nagrody Nobla z 1922 roku..