10 wspaniałych „przegranych”

Waszą uwagę przywiązuje się do wysoce anty-pedagogicznego artykułu, że bycie przegranym nie jest wstydem, a czasami jest to zaszczyt. Dowód - dziesięciu geniuszy-przegranych. Po prostu nie pokazuj go swojemu nauczycielowi. I nie czytaj czasopisma taty!

1. Winston Churchill
Otwiera naszą klasyczną obudowę galerii. Roger Winston, najstarszy syn arystokratycznych rodziców, od najmłodszych lat nie lubił procesu edukacji. Nie żeby był beznadziejnie głupi: nauczyciele regularnie znajdowali go w jakimś odosobnionym zakątku z książką, która nie była pełnoletnia. Jednak Churchill kategorycznie odmówił nauki lekcji, pracy w klasie i na ogół jakoś spróbuje. Winston Winston otrzymał następnie Nagrodę Nobla w dziedzinie literatury.
„Szkoła nie ma nic wspólnego z edukacją” - napisał Churchill - „Jest to instytut kontroli, w którym dzieci uczą się podstawowych umiejętności schroniska”.

2. Vladimir Mayakovsky
Radziecka krytyka literacka, aby nie zawstydzić pionierów, uciszył kiepski postęp Władimira Władimirowicza lub obwinił go o rewolucyjny zapał ...

3. Siergiej Korolev, pod którego kierownictwem powstały rakiety balistyczne i geofizyczne, pierwsze satelity oraz sonda kosmiczna Wostok i Woskhod były okrągłymi statywami.

4. Richard Branson
Uznaliśmy, że ta lista nie będzie kompletna bez pewnego geniuszu finansowego. Właśnie to robi multimilioner Richard Branson, założyciel Virgin Group i prywatnej korporacji turystyki kosmicznej. Podczas lekcji przyszły potentat finansowy nie mógł połączyć dwóch słów - jęknął, jąkał się i rumienił rozpaczliwie za każdym razem, gdy został wezwany na tablicę..

5. Izaak Newton był najgorszym uczniem w klasie, dopóki jego przyjaciel go nie pobił. Po tym Newton postanowił pokonać go w wiedzy, aw ciągu kilku miesięcy stał się pierwszym w klasie..

6. Napoleon słabo studiował wszystkie przedmioty z wyjątkiem matematyki..

7. Ludwig van Beethoven pisał z błędami, ale nie opanował podziału i mnożenia, tak jak Alexander Dumas i jego ojciec.

8. Albert Einstein - twórca teorii względności, laureat Nagrody Nobla, uczył się bardzo średnio. Jego rodzice przyznali się do znajomych, że nie mają żadnych złudzeń na jego temat i mają nadzieję, że tylko on będzie w stanie uzyskać co najmniej prostą pracę..

9. Aleksander Puszkin miał bardzo mało czasu w Lycee i płakał na lekcjach arytmetyki. Po uzyskaniu certyfikatu na prezentacji dyplomów był drugi od końca.

10. Anton Czechow
Tak, najinteligentniejsi rosyjscy pisarze również zaczęli, szczerze mówiąc, nie tak gorąco. Dwa lata przebywał w gimnazjum

Nie uzasadniałem!
Wysoka wydajność akademicka nie jest też gwarancją wielkich osiągnięć w przyszłości. A czasem wręcz przeciwnie. Oto trzy przykłady maniaków, od których nic nie wyszło.

Nick Turbine
Ukraińska dziewczyna, która zaczęła pisać poezję w wieku czterech lat. W ciągu dziewięciu lat w Moskwie jej pierwsza kolekcja ukazała się ze słowem wstępnym Jewgienij Jewtuszenko. Potem była główna nagroda na festiwalu weneckim, wycieczka do Brodskiego, występy w telewizji. W wieku 16 lat sława zaczęła zanikać. Nika nigdy nie ukończyła instytutu literackiego i nie znalazła pracy, była stale leczona z powodu alkoholizmu. W ciągu 27 lat bezużyteczna poetka popełniła samobójstwo.

Christopher Langan
Człowiek o najwyższym IQ w USA. Po sześciu miesiącach zaczął mówić, w wieku czterech lat sam nauczył się czytać. Szkoła była doskonałym uczniem, uniwersytet odszedł, ponieważ uważał, że może „dać swoim profesorom więcej, niż mu dali”. Jednak kariera naukowa nie. W 1999 roku „najbardziej inteligentny Amerykanin” został wykopany przez dziennikarzy i wywołał zamieszanie. Jednak szybko ustąpił. Christopher nadal mieszka na prowincji i pracuje jako leśniczy..