Astronauci w kosmosie mogą cierpieć na syndrom, który sprawia, że ​​myślą, że świat wokół nich jest nierealny

Ze względu na swój niezwykły zawód astronauci muszą spędzać dużo czasu z dala od domu, a nawet bardziej odizolowani, dlatego często podlegają rzadkiemu zaburzeniu psychicznemu zwanemu solipsyzmem. Jest to stan, w którym człowiek zakłada, że ​​świat wokół nas nie jest prawdziwy. Ludzie z tym syndromem nie wierzą, że naprawdę istnieją poza ich umysłem. Dla solipsyzmu charakterystyczna obojętność, dystans i skłonność do samotności. Zauważ, że solipsyzm nie jest chorobą jako taką, ale raczej sposobem postrzegania świata. Przynajmniej związki psychologiczne na całym świecie nie uznają go za kompletne zaburzenie..

Solipsyzm jest podobny do zaburzeń depersonalizacji i tutaj jest to choroba z charakterystycznymi znakami. Ludzie w tym stanie naprawdę wierzą, że świat, w którym żyją, jest nierealny i niemożliwe jest udowodnienie, czy coś jest poza ich umysłem..

Fakt, że astronauci czasami wykazują oba te zaburzenia, wpływa na projektowanie sztucznych środowisk, w których muszą żyć i pracować.