Bohater Balto Dog

Na początku 1925 r. W osadzie Nome szalała się błonica, straszna choroba dotykająca dzieci. Co więcej, szczepionka była potrzebna dla wszystkich okolicznych szpitali. Telegrafując ze wszystkimi pobliskimi miastami, odkryli, że w Anchorage, oddalonej o tysiąc mil od osady, pozostała mała szczepionka..
Burza lodowa i burza nie pozwoliły na start samolotu. Postanowiono przetransportować szczepionkę pociągiem do miasta Nenana, ale nie dalej, bez linii kolejowych. Jednak Nenana znajdowała się w odległości większej niż tysiąc kilometrów lodowatej pustyni. Mieszkańcy Nome zaproponowali wyjście: wyposażyć psie zaprzęgi i polegać na szybkości i sile łap psów oraz umiejętności kierowania drużyną..
Po wyposażeniu drużyny zespoły ruszyły w stronę lodowatego wiatru i śniegu. Wielu poddało się podczas transformacji. Nie jest to zaskakujące, ponieważ znalezienie drogi w śnieżycy było prawie niemożliwe. Pierwszy przybył do Nenany Gunnar Kassen (Gunnar Kassen), w którego zespole psów był Balto. Jednak w drodze powrotnej Gunnar został sparaliżowany odmrożeniami i nie mógł dalej prowadzić zespołu.
I tak, kiedy Gunnar Kassen stracił wszelką nadzieję na uratowanie dzieci Nomów, Balto, który pamiętał drogę, sam zaczął prowadzić drużynę, poprowadził zespół z powrotem do miasta, nie zwalniając, aż do bezpiecznego przybycia do Nome. Po przybyciu psy były tak wyczerpane, że nie miały siły nawet na szczekanie, ale szczepionka została dostarczona chorym.