Konfrontacja walki Cyrusa i Artakserksesa II o tron

Porozumienie z Persją, które nastąpiło później, chociaż było militarnie celowe, było politycznie szkodliwe dla reputacji Sparty wśród Greków. Ponieważ w walce o porażkę Aten bronił kiedyś wolności Greków, Sparta zgodziła się zwrócić perskie greckie miasto - państwo Azji Mniejszej. W 407 rpne Darius wysłał swojego młodszego syna Cyrusa, by zaopatrzył Spartan w środki, by pokonać swoich wrogów. W procesie pozostawania Cyrusa ze Spartanami nawiązał silne przyjaźnie ze Spartańskim admirałem Lysanderem.

Zdrowie Dariusza II wyraźnie się pogarszało, a starszy brat Cyrusa Artakserksesa II był następcą tronu. Wydaje się, że był raczej słabym człowiekiem, już zbliżającym się do wieku średniego. Frakcja na dworze, zainspirowana wysiłkami królowej matki, starała się przekazać władzę Cyrusowi. Ale aby rzucić wyzwanie swojemu bratu, Cyrus będzie potrzebował przewagi militarnej. A to, jego zdaniem, można uzyskać dzięki greckiej armii najemników. Dariusz zmarł wkrótce po upadku Aten i 402/401 pne. Cyrus rozpoczął swój plan obalenia Artakserksesa. Około 11 000 najemników - później stali się znani (po pewnych dezercjach i stratach) jako „dziesięć tysięcy” - towarzyszyło znacznie większej perskiej sile od Lydii do Mezopotamii.

Niedaleko Babilonu, w miejscu zwanym Kunaks, spotkały się armie walczących braci. Chociaż Grecy odnieśli łatwe zwycięstwo nad Persami, wysiłki były daremne, ponieważ sam Cyrus został zabity w ogniu bitwy. Uderzony włócznią pod okiem Cyrus upadł, a wraz z nim sen zawalił się, dla którego armia walczyła z dystansem i trudnym terenem, a ostatecznie znacznie liczniejszym wrogiem. Ale nie było to całkowicie daremne, przynajmniej jako lekcja dla Greków: łatwość, z jaką stosunkowo mobilna i skuteczna armia mogła uderzyć w serce imperium, ujawniła słabości Persji Achemenidów. Jeden z Greków uczestniczących w kampanii, Xenophon, napisał kolorową opowieść o przygodzie, która sprawiła, że ​​greckie dzieci uczyły się zachwycająco. Prawie na pewno czytał go Aleksander Macedoński w młodości, a lekcje mu nie umknęły..

Tymczasem Ateny próbowały także ożywić swoją morską moc, tworząc drugą Ligę Ateńską. Nie było to jednak zgodne z Ligą Delhi z V wieku, ponieważ państwa członkowskie były ostrożne wobec imperialistycznych ambicji Ateńczyków, a sami Ateńczycy nie byli w stanie potwierdzić swojej dominacji siłą. W tym przypadku nie miało to większego znaczenia, ponieważ wyczerpujące wojny miast-państw na południu rozpraszały uwagę Greków od rosnącego zagrożenia na północy..

Podoba Ci się ten artykuł? Udostępnij, aby udostępnić znajomym.!