Nero używał płonących chrześcijan jako świateł ogrodowych

Osławiony piąty cesarz Rzymu, który rządził od 54. do 86. roku ne e. miał reputację okrutnego despotycznego władcy i sadysty, który wysłał wielu krewnych na drugi świat, w tym własną matkę, Juliusa Agrippinę Młodszego, jego przyrodniego brata Britannicę i ludzi z jego najbliższego kręgu.

Jednym z aspektów działalności Nerona jest bezlitosne prześladowanie pierwszych chrześcijan. Wiele źródeł (wspomina się o tym w dziełach Tacyta, Swetoniusza i Diona Cassiusa) donosi, że tyran wyśmiał członków egzotycznej sekty tamtych czasów, wzywając do odrzucenia politeizmu i głoszenia jednego Pana. Cesarz przyszył je do skór zwierząt i otruł je psami, ukrzyżował je na krzyżach, a nawet wylał nieszczęśników specjalnym łatwopalnym rozwiązaniem i podpalił je, oświetlając ogrody w pobliżu jego pałacu..

Niektóre z tych okrucieństw nie są w żaden sposób udokumentowane, ale prawie wszyscy historycy zgadzają się co do jednego: Neron, w ten czy inny sposób, był pierwszym prześladowcą chrześcijaństwa na świecie jako religia: z jego polityki ucierpieli apostołowie Piotr i Paweł - ukrzyżowali pierwszego na krzyżu z opuszczonymi głowami drugi został ścięty.

Teraz naukowcy spierają się o niejednoznaczną i żywą rolę Nerona w historii Imperium Rzymskiego: niektórzy mówią na przykład, że autorstwo Wielkiego Ognia Rzymu jest niesprawiedliwie przypisywane.

Jednak inni badacze zauważają niezwykłą popularność cesarza wśród prostych, a nie bogatych mieszkańców Wiecznego Miasta. Neron starał się wykorzenić korupcję, która rozkwitła wśród pracowników rządowych, a nawet stanęła po stronie wyzwolonych niewolników, gdy Senat poruszył kwestię, czy zezwolić na ponowne pozbawienie wolności wyzwoleńców, czy nie. Ponadto ograniczył niektóre podatki, co miało również pozytywny wpływ na poziom życia Rzymian..