Jak wyglądały wesela w Rosji?

Dzisiaj łatwo jest wziąć ślub: musisz złożyć wniosek, a we wcześniej wybranym dniu przynieść paszporty do rejestracji. W Rosji wszystko było znacznie bardziej skomplikowane - istniał cały zestaw zasad i ograniczeń dla nieszczęśliwych kochanków. Dowiedzmy się, jak wcześniej się pobraliśmy?

W XVII wieku istniała specjalna książka „Domostroy”, która była rodzajem instrukcji na wesela. „Domostroy” stwierdził, że specjalny swatacz prowadził romans. Na początek negocjowała z rodzicami panny młodej..

Jeśli dali dobrze, swat zorganizował pannę młodą na drugą połowę przyszłej rodziny - dla rodziców pana młodego. Podczas tego wydarzenia koniecznie dyskutowano posag, którego wszystkie elementy zostały zapisane w specjalnym dokumencie - „inline recording”. Pod ekwipunkiem poszło wszystko: meble, biżuteria, a nawet takie drobiazgi jak naczynia, kosze czy parasole.

Często zdarzało się, że małżonkowie nie spotykali się nawet przed samym ślubem. Ciekawostka: czasami, w obawie, że krewni pana młodego odmówią oblubienicy, jej rodzice w oblubienicach wystawili zupełnie inną dziewczynę: mądrzejszą i piękniejszą ... A potem młody człowiek, oczekując szczęścia, czekał na niespodziankę, z której nie mógł uciec. Szczególnie trudny był tak zwany perearcham i bobyly - dziewczęta i chłopcy, którzy są już dość dojrzali, ale nadal bez pary, tj. pozostał w opiece rodzicielskiej. W takich przypadkach nazywa się najbardziej wymownym swatem. Nawiasem mówiąc, takie obraźliwe pseudonimy przypisywano dziewczętom po 18 roku życia, a chłopcom - po 20 roku życia.

Piotr Wielki uprościł ten system, pozbawiając transakcje między rodzicami mocy prawnej. Teraz młodzi mogą odmówić pannie młodej nawet po procedurze zaręczynowej. Prawo mówi, że jest to możliwe, jeśli jest „brzydkie, żałosne i niezdrowe”.

Z czasem pary zyskiwały coraz więcej praw i wolności. Tak więc, od XVIII wieku, wreszcie dziewczyny mogły złożyć wniosek o rozwód. Na przykład, jeśli współmałżonek źle potraktował lub doznał załamania psychicznego. Później wydano dekret zakazujący rodzicom żądania małżeństwa od swoich dzieci. Wreszcie od XIX wieku znajomość siebie bez swata i wsparcie krewnych stały się normą społeczną..

Mikołaj I ukończył reformę „ślubu”, która wydała dekret zezwalający na legalizację stosunków z ludźmi różnych wyznań. Co więcej, bardzo młody wiek dopuszczony do małżeństwa, 13 lat dla dziewcząt i 15 lat dla chłopców, zmieniono na bardziej typowy dla nas - odpowiednio 17 i 18 lat.

A co myślisz o starym systemie instytucji małżeństwa? Udostępnij, aby udostępnić ten artykuł znajomym.!