Ziele angielskie rzuca wyzwanie całemu imperium

Holenderska United East India Company (lub VOC, skrót od holenderskiej nazwy) została założona w 1602 roku i wkrótce zmusiła Portugalczyków do wycofania się z Azji Południowo-Wschodniej, za którą walczyli..

Wcześniej goździk rósł tylko na dwóch wyspach współczesnej Indonezji: Ternate i Tidore. Ich lokalizacja była utrzymywana w ścisłej tajemnicy, dopóki Portugalczycy i Holendrzy nie przybyli do tego regionu. W 1667 roku LZO przejęły pełną kontrolę nad handlem goździkami, zdobywając ostatni port, w którym można było kupić tę przyprawę nie pochodzącą z Holandii..

W 1652 r. LZO wprowadziła politykę zwalczania. Wszelkie ząbki, które nie należały do ​​firmy, zostały wyrwane z korzeniami i spalone. W rezultacie firma uzyskała ogromne zyski, kontrolując sprzedaż goździków (podobnie jak inne przyprawy).

Aby utrzymać monopol, VOC surowo ukarał tych, którzy go zakwestionowali. Każdemu z drzewem lub nasionami goździków groziła kara śmierci. Cały eksport goździków był ograniczony - tylko 800-1000 ton zostało dopuszczonych do wywozu, reszta uprawy została wrzucona do morza.

Ale jedno drzewo zakwestionowało holenderski uścisk Holendrów. Znany jako Afo, wyrósł na zboczach wulkanu Gamalama na wyspie Ternate. W jakiś sposób Afo przeszedł politykę eliminacji i został znaleziony przez francuskiego misjonarza, który został przedsiębiorcą..

W 1770 r. Wziął nasiona tego drzewa i dostarczył je Seszelom i Zanzibarowi (obecnie największemu producentowi goździków na świecie), kończąc tym samym monopol handlu VOC.

Afo wciąż stoi. Ma teraz ponad 400 lat. Oczywiście nie jest to wcale to, co było kiedyś. Jest ogrodzony ceglanym murem chroniącym go przed lokalnymi mieszkańcami, którzy kiedyś próbowali go używać jako drewna opałowego..

Podoba Ci się ten artykuł? Podziel się z przyjaciółmi - zrób repost!