W historii wielu cywilizacji brakuje lat od 618 do 907 roku.

Z pewnością każdy przynajmniej raz w życiu zadawał sobie pytanie, gdzie minął czas. Być może niepostrzeżenie przeleciał przez rozmowę z przyjacielem lub w pracy. Czasami godzina może wydawać się minutą, tygodniem - w ciągu dnia i roku - miesiącem. Dla tych, którzy mieszkali w okresie od 614 do 911 roku n. e. Wydaje się, że ten okres 297 lat nigdy nie był.

Zacznijmy od samego początku ... początek odliczania. Uważa się, że najstarszy kalendarz na świecie sięga 8000 pne. e.: myśliwi i zbieracze, którzy mieszkali na terytorium współczesnej Szkocji, stworzyli prymitywny kalendarz, biorąc pod uwagę zmianę faz księżyca i pór roku. W miarę rozwoju rozwój każdej cywilizacji na świecie tworzył własny kalendarz, w którym fazy księżyca były również brane pod uwagę najczęściej - to było w Babilonie i Majach..
W I wieku pne er Imperium Rzymskie nałożyło swój kalendarz na podbite ludy. Pojawił się w 46 roku pne. er i opierał się na ruchu słońca. Miał 365 dni i 12 miesięcy - to słynny kalendarz juliański. Ten kalendarz był używany w większości krajów europejskich przez następne 1600 lat, aż papież Grzegorz XIII wprowadził kalendarz gregoriański w 1582 roku.

Powody były trzy: chciał, by Wielkanoc zawsze pokrywała się z dniem wiosennej równonocy; konieczne było usunięcie błędu dziesięciodniowego, ponieważ kalendarza juliańskiego każdego roku brakowało 11 minut i 14 sekund; konieczna była również zmiana reguł dla roku przestępnego - teraz nie było dodatkowego dnia w latach, wielokrotności 100, jeśli nie były wielokrotnościami 400. Wprowadzone zmiany zakorzeniły się i nadal używamy kalendarza gregoriańskiego.
W 1911 r. Niemiecki historyk Herbert Illig opublikował hipotezę, zgodnie z którą żyjemy obecnie nie w 2013 r., Ale w 1716 r. - „za mało” przez 297 lat. Te brakujące lata zostały utracone przez przypadek z powodu nieprawidłowej interpretacji dokumentów lub celowego fałszerstwa. Oczywiście, naprawdę stracono pewną ilość czasu, co może wynikać z zastąpienia kalendarzy na wieki - ludzkie błędy i błędne obliczenia są tutaj nieuniknione..

Papież Grzegorz XIII naprawdę popełnił błąd, ale stracił tylko 13 dni, a nie 297 lat. Błąd był niewielki. Ale 297 lat naprawdę „zniknęło”: zbudowano w roku 800 n. er struktury architektoniczne, na przykład, nie różniły się od budynków 200 lat później. Nie ma dokumentacji na temat wzrostu islamu w Persji i Europie w tym okresie, i nie ma informacji o działaniach narodu żydowskiego podczas wielkich wstrząsów - te 297 lat są „nieobecne” w wielu cywilizacjach.

Jednak z jakiegoś powodu „strata czasu” nie dotknęła Azji: na przykład w Chinach, od 618 do 907 roku, zasady dynastii Tang, o których pozostały pisemne dowody. Tak więc ktoś w średniowiecznej Europie musiał przekonać Chińczyków do stworzenia fałszywej dynastii, co było dość trudne..

Wiara lub nie jest sprawą osobistą. To tak jak ze Świętym Mikołajem: jeśli nie ma dowodów na jego istnienie, nie oznacza to, że nie istnieje.