Starożytny Cromagnon cierpiał na nerwiakowłókniakowatość

W 1868 r. W jaskini Eisis we Francji znaleziono szczątki starożytnego człowieka, który żył około 28 tysięcy lat temu. Poprzednie technologie nie pozwalały na dokładne zbadanie odkrycia, ale teraz naukowcy byli w stanie przywrócić twarz Cro-Magnonowi. Jednak twarz była pokryta guzami, ponieważ ten mężczyzna najwyraźniej był chory na nerwiakowłókniakowatość.

Nerwiakowłókniakowatość jest chorobą genetyczną. Jego konsekwencją jest rozwój wielu łagodnych guzów. Że byli na twarzy Cro-Magnon.

Szkielet z Jaskini Eyzisa nosił nazwę Cro-Magnon 1. Zaledwie 150 lat po odkryciu naukowcy postanowili ponownie zbadać szczątki. Choroba genetyczna u starożytnego człowieka odkryta przez charakterystyczne uszkodzenie kości czaszki. Były również guzy w uchu, ponieważ kanał uszny również został uszkodzony. Być może byli na ciele.

Cro-Magnon - przodkowie współczesnego człowieka. Pierwsze szczątki tych ludzi znaleziono dopiero w XIX wieku w jaskini Cro-Magnon (stąd nazwa) w regionie Dordogne. Przypuszczalnie Cro-Magnon żył na planecie 10-35 tysięcy lat temu.

Szkielet Cro-Magnon 1 to szkielet człowieka, który miał około 50 lat. Przy okazji, kromaniończycy żyli bardzo trudnym życiem, ponieważ wiele szczątków okazało się mieć różne uszkodzenia kości, czaszki i kręgosłupa, w tym kości poważnych. Starożytni ludzie żyli z nimi przez długi czas - oczywiście nie było lekarstwa..

Jeśli mówimy o twarzach Cro-Magnon, to mieli one niski łuk brwiowy i bardzo szerokie kości policzkowe. Wysokość mężczyzn wynosiła nie więcej niż 171 cm, prawie wszystkie miały gęstą budowę. Zaskakujący jest mózg. Jego objętość wynosiła 1,6 tys. Centymetrów sześciennych - jest to nawet więcej niż dzisiaj..

Jak ci się podoba nasz przodek? Stwórz repost - powiedz o tym znajomym.