Chur me! i chur, to moje!

Ludzie, których dzieciństwo spędzono w czasach sowieckich, muszą pamiętać wyrażenie „Chur me!”. To zdanie uratowało dzieci w różnych grach przed utratą. Ponadto, ze słowem „chur” jest inne wyrażenie - „Chur, to jest moje!”. Czy zastanawiałeś się kiedyś skąd pochodzą??

„Chur me!”

W Rosji przodkowie Słowian nazywano „churami”. Z frazą „chur me!” Słowianie chronili się przed złymi duchami. Także przodkowie zostali wezwani przez młode dziewczyny, które zgadywały na ich narzeczonej.

Jak wiesz, zgadywanie najczęściej na lusterkach. Z pomocą dwóch luster powstał korytarz, w którym zadowoleni.

Istniało przekonanie, że jeśli patrzysz w lustro przez bardzo długi czas, to duch, który tam mieszka, może odebrać duszę. Dlatego, aby utrzymać wszystkich przy życiu i zdrowiu, dziewczyny wypowiedziały słowa „Chur me!”.

„Chur, to moje!”

W mitologii starożytnych Słowian był bóg Chur. Był odpowiedzialny za nienaruszalność granic. Wierzono, że ludzie mogą zabrać każdy kawałek ziemi dla siebie, zbudować dom i zarządzać domami..

Żeby życie w nowym domu było radosne, a ziemia przyniosła żniwa, ludzie mówili: „To moje!”. Wezwali więc Boga, by im pomógł. Innymi słowy, pozyskał wsparcie wyższych mocy..

Przypomnij sobie, że jeśli powiesz „Chur, to jest moje!”, Nikt nie wziął twojej wybranej rzeczy..

Podoba Ci się ten artykuł? Następnie udostępnij go znajomym w sieciach społecznościowych.!