Aby nie umrzeć z głodu, postanowiono jeść mięso z ciał zmarłych towarzyszy

23 grudnia 1972 r. Uratowało się 16 ocalałych pasażerów po katastrofie samolotu Sił Powietrznych w Andach. Aby przetrwać, zostali zmuszeni do zjedzenia ciał martwych pasażerów..

Katastrofa samolotu w Andach 13 października 1972 r. Znana jest jako Cud w Andach - katastrofa lotu czarterowego lotnictwa urugwajskiego z 5 członkami załogi i 40 pasażerami urugwajskimi na pokładzie (członkowie drużyny rugby, ich krewni, załoga, sponsorzy).

Ponad jedna czwarta pasażerów zginęła podczas upadku i zderzenia ze skałą, a kilka innych zmarło później z powodu ran i zimna. Następnie z pozostałych 27 osób, które przeżyły, kolejnych 8 zginęło podczas lawiny, która pokryła ich „dom” z kadłuba samolotu, a później trzy kolejne zmarły z ran.

Ci, którzy przeżyli, mieli kiepskie zapasy żywności: kilka batonów czekolady, kilka krakersów i kilka butelek alkoholu. Aby go uratować, podzielono go równo i rozłożono na kilka dni. Woda została wydobyta przez umieszczenie śniegu na metalowych płytkach i stopienie go na słońcu..

Nawet przy oszczędnościach dostawy żywności szybko wysychały. Ponadto nie było roślin ani zwierząt. Aby nie umrzeć z głodu, postanowiono jeść mięso z ciał zmarłych towarzyszy. Decyzja ta została podjęta umyślnie, mimo że każdy z umarłych był czyimś przyjacielem, kolegą z klasy lub krewnym.

Wszyscy pasażerowie samolotu byli katolikami i początkowo uznali tę propozycję za obraźliwą i nieodpowiednią. Ale po kilku dniach, wyczerpani głodem, zmienili zdanie na ten temat..

Ratownicy dowiedzieli się o tych, którzy przeżyli dopiero po 72 dniach, kiedy dwóch pasażerów Nando Parrado i Roberto Canessa po dziesięciodniowej wędrówce po górach odkryło chilijskiego rolnika, który dał im jedzenie i poinformował władze o reszcie lotu.