8 października 1871 rozpoczął Wielki pożar w Chicago

Pożar rozpoczął się o 9 wieczorem 8 października 1871 r. W małej szopie na obrzeżach ulicy 137 De Coven. Według najsłynniejszej wersji ogień spowodowała krowa przechylająca lampę naftową kopytami. Krowa należała do Patricka i Catherine O'Leary. Ta historia pojawiła się w formie plotek przed końcem pożaru opublikowanym w gazecie „Chicago Tribune” zaraz po zakończeniu pożaru. Dziennikarz, który napisał historię krowy, Michael Ehern, przyznał później, że wynalazł tę historię.

Później badacz A. G. Stepanenko doszedł do wniosku, że pożar w 1871 r. W Chicago i kilku innych miastach Stanów Zjednoczonych powstał, gdy chmura fluorowodoru powstała w wyniku wybuchu jednego z wulkanów zbliżyła się (w tych latach odnotowano kilka dużych erupcji ). Powodem tego wniosku jest szereg wzorców rozwoju pożarów (począwszy od wieczora, na nizinach w pobliżu wody, z wyższych pięter budynków, spontaniczne spalanie konstrukcji drewnianych nawet daleko od źródeł ognia, palenie marmuru).

Wielki pożar w Chicago trwał od 8 października do 10 października 1871 roku. Ogień zniszczył większość miasta Chicago, zabijając setki mieszkańców miasta. Pomimo faktu, że pożar był jedną z największych katastrof w XIX wieku, miasto natychmiast zaczęło się odbudowywać, co spowodowało, że Chicago stało się jednym z najważniejszych miast w Stanach Zjednoczonych..