30 kwietnia 1945 r

Radzieccy żołnierze podnieśli Sztandar Zwycięstwa nad Reichstagiem w Berlinie

24 czerwca 1945 r. W Moskwie na Placu Czerwonym odbyła się pierwsza parada wojsk armii, Marynarki Wojennej i garnizonu moskiewskiego dla uczczenia zwycięstwa nad Niemcami w Wielkiej Wojny Ojczyźnianej.

Postanowiono przywieźć Czerwony Sztandar z Berlina, który został podniesiony nad Reichstagiem 30 kwietnia 1945 r. Przez oficerów wywiadu 150. dywizji strzeleckiej Jegorowa i Kantarii. Kula przebita krwią czerwona flaga stała się świętą relikwią.

W moskiewskiej gazecie Pravda 3 maja 1945 r. Ukazały się fotografie płonącego Reichstagu z sztandarem Zwycięstwa powiewającym nad jego kopułą. Ale w Berlinie wciąż trwały bitwy, w samym Reichstagu niektóre grupy faszystów usiadły i zastrzeliły, a fotografie stały się już historyczne.

Pomysł posadzenia czerwonego sztandaru nad stolicą pokonanych Niemiec wyraził Stalin podczas uroczystego spotkania 6 listopada 1944 roku. Pomysł ten był wspierany przez Wojskową Radę Wojska. Według ogólnej opinii flaga nad Reichstagiem symbolizowała ostateczny upadek nazizmu. W tym samym czasie, na wzór flagi narodowej ZSRR, wykonano dziewięć sztandarów w trybie pilnym - było tak wiele dywizji, które były częścią 3. Armii Szokowej.

Flaga nr 5, która stała się Sztandarem Zwycięstwa, została przeniesiona przez grupę trzech bojowników, kierowaną przez starszego sierżanta Iwanowa. Iwanow został śmiertelnie ranny w przełomie na wyższe piętra budynku. Ale sierżant Egorov i młodszy sierżant Kantaria, chronieni przez swoich żołnierzy, byli w stanie podnieść sztandar. Późnym wieczorem 30 kwietnia 1945 r. Czerwona flaga trzepotała nad dachem Reichstagu, po czym podniesiono dwie kolejne..