Laski karmelowe zostały wymyślone podczas próby uciszenia dzieci.

Pewnego dnia chórmistrz w katedrze w Kolonii w Niemczech czuł, że jest zmęczony hałaśliwymi dziećmi, które przeszkadzały mu podczas kazania, właśnie wtedy, gdy musiał wyrazić wdzięczność Panu. Następnie chórmistrz poprosił miejscowych cukierników o zrobienie słodkich pałeczek dla dzieci, które mogłyby ich zwabić, aby nie szeleściły podczas nabożeństwa..
Aby usprawiedliwić nową i raczej dziwną część rytuału (wcześniej nikt nie dał dzieciom słodyczy podczas kazania), chórmistrz poprosił cukiernika, aby zrobił pałeczki w postaci pasterki, aby dzieci pamiętały o pasterzu, który pierwszy przyszedł do małego Jezusa.
Pierwsze laski cukierków były białe, które miały przypomnieć dzieciom o łagodności chrześcijaństwa i bezgrzesznym życiu Jezusa. Lizaki szybko stały się popularne, a od Niemiec rozprzestrzeniły się na inne kraje europejskie, gdzie były rozdawane dzieciom na Boże Narodzenie. W 1844 r. Uruchomiono produkcję pędów karmelowych i wtedy nabyto charakterystycznego miętowego aromatu.