Co oznaczają Czerwony Krzyż i Czerwony Półksiężyc?
Rozmowa na temat Czerwonego Krzyża i Czerwonego Półksiężyca - a dokładniej Międzynarodowego Ruchu Czerwonego Krzyża i Czerwonego Półksiężyca - jest najwłaściwsza do rozpoczęcia 24 czerwca 1859 r., Kiedy bitwa miała miejsce w pobliżu wioski Solferino w Lombardii. Powiedzieć, że bitwa była zażarta, znaczy nic nie mówić: kilka tysięcy rannych zostało rzuconych na pole bitwy, aby umrzeć w męce!
Szwajcar Jean-Henri Dunant był jednym z tych, którzy byli świadkami tych strasznych wydarzeń. Zszokowany postanowił coś zrobić! Jeśli państwo nie troszczy się o żołnierzy, którzy nie oszczędzają się na prośbę polityków - oznacza to, że ktoś inny powinien to zrobić - powinna istnieć organizacja, która zajmie się ofiarami podczas wojen, nie czyniąc żadnych różnic ani przez obywatelstwo, ani przez narodowość, nie według religii - która pomoże ludziom tylko dlatego, że potrzebują pomocy!
I tutaj Z.A. Dyunan pisze książkę, w której nie tylko opowiada o koszmarach bitwy pod Solferino, ale także podaje zalecenia dotyczące tego, co można zrobić, aby to się nie powtórzyło: trzeba stworzyć krajowe organizacje, które zajmą się pomocą ofiarom i międzynarodową komisją koordynować swoje działania.
I słychać głos J.A. Dyunany! Genewski prawnik G.Moinier zorganizował Międzynarodowy Komitet Pomocy Rannym (znany również jako Komitet Pięciu), a komisja ta zwołała konferencję w Genewie w 1863 roku. Było tylko 36 uczestników - ale uchwały tej konferencji zwróciły uwagę na problem. Druga konferencja odbyła się 8 sierpnia 1864 r., Kiedy to przyjęto konwencję „O poprawie stanu rannych w armiach walczących krajów”, znaną jako konwencja genewska, i osiągnięto porozumienie w sprawie międzynarodowej organizacji, której misją byłoby pomaganie ludziom dotkniętym konfliktami zbrojnymi. W tym samym czasie powstało godło tego społeczeństwa - miało ono stać się swego rodzaju „bezpiecznym zachowaniem” dla swoich przedstawicieli na obszarach, gdzie toczy się wojna..
Odkąd w Szwajcarii narodziła się nowa organizacja, jej emblemat został stworzony „na obraz i podobieństwo” flagi tego państwa: szwajcarska flaga, jak wiecie, jest białym krzyżem na czerwono, podczas gdy „odwrotna” wersja organizacji - czerwony krzyż na białym - stała się znakiem organizacji. Sama organizacja - na podstawie godła - otrzymała następującą nazwę: „Międzynarodowy Komitet Czerwonego Krzyża”. To prawda, że Imperium Osmańskie widziało inne znaczenie w takim znaku, kojarząc krzyż z znienawidzonym chrześcijaństwem, i zastąpiło krzyż symbolem muzułmańskim, mianowicie czerwonym półksiężycem. Później, w 1929 r., Czerwony półksiężyc został zatwierdzony jako kolejny oficjalny emblemat (w 2005 r. Złożono propozycję wprowadzenia trzeciej, czerwonej gwiazdy Dawida, ale ta propozycja nie otrzymała wsparcia). To prawda, że już w XXI wieku - kiedy jakiekolwiek wzmianki o religii w ogóle, a zwłaszcza o chrześcijaństwie - powodują burzę irracjonalnej nienawiści - wprowadzono trzeci emblemat - czerwony kryształ w formie diamentu.
Należy zauważyć, że taki emblemat - kombinacja symboli różnych religii - nie może być bardziej spójny z zasadami tej organizacji, ogłoszonymi na międzynarodowej konferencji w 1965 r .:
-ludzkość
-bezstronność
-neutralność
-niezależność
-dobrowolność
-jedność
-wszechstronność.
Oznacza to, że organizacja jest międzynarodowa, wszystkie społeczeństwa narodowe należące do niej mają równe obowiązki i prawa i promują się nawzajem, nie przyłącza się do żadnej ze stron w konfliktach zbrojnych i zapewnia pomoc absolutnie wszystkim potrzebującym, nie czyniąc rozróżnienia ani ze względu na narodowość, ani rasa ani w religii, ani w żaden inny sposób nie dąży do zdobycia.
Od 1986 r. Organizacja ta określana jest mianem Międzynarodowego Ruchu Czerwonego Krzyża i Czerwonego Półksiężyca. Zaczynając od pomagania rannym w wojnie, z czasem rozszerzyła swoją działalność, w tym pomagając ofiarom klęsk żywiołowych i katastrof spowodowanych przez człowieka, szkoląc pielęgniarki, pomagając szpitalom, zbierając krew dawców, pomagając osobom niepełnosprawnym, a nawet „edukując” ludzi: jak dbać o dzieci, jak udzielać pierwszej pomocy itp. Jak widać, działalność Czerwonego Krzyża i Czerwonego Półksiężyca jest dość obszerna. Organizacja ta obejmuje 190 społeczeństw narodowych i ponad 100 milionów wolontariuszy.
